«#مرجع_ادبیات📗» زن در ادبیات فارسی، چهره‌ای بسیار گسترده و متفاوتی دارد. حضور زنان را در شعر سبک خراسانی به دلیل حماسه‌ها و قصه‌پردازی‌ها و عشق زمینی بیشتر و پررنگ‌تر و ملموس‌تر می‌توان حس کرد. استاد گنجه، نظامی بزرگ، منظومه‌های زیاد و معروفی دارد. دو منظومه‌ی بیشتر معروف آن، یعنی لیلی و مجنون و خسرو و شیرین، درگیری عشقی زمینی و آتشین را روایت می‌کند.. استاد سعیدی سیرجانی، در تحقیقی کامل، این دو زن را مورد مطالعه قرار داده و تفاوت‌های آنان را بیان کرده است. کتاب «سیمای دو زن» از سعیدی سیرجانی, از عشق پاک و بی‌شائبه و مقدس لیلی، دختر قبیله‌ی عرب و شیرین، عروس پادشاه ایران خسرو پرویز حرف‌ها می‌زند. تفاوت فرهنگ عرب و ایرانی و تاثیر آن بر زنان و کنش‌های آنان بخش مهم این اثر است. 📌مجید عابدی‌ 🍭 @shakhee_nabat