عصمت انبیاء بخش پنجم:ولایت تکوینی مظاهر ولايت مطلقه و وسائط فيوضات الهيّه انسانها را به نداى تَعالَوا به سوى خود، كه در قلّه‌ى شامخ معرفت قرار گرفته‌اند دعوت كرده‌اند. يعنى ما را ببينيد و به سوى ما بالا بياييد، و دعوت آن ارواح طاهره و افواه عاطره، حاشا كه به سخريّه و استهزاء و هزل و لغو باشد: قٰالُوا أَ تَتَّخِذُنٰا هُزُواً قٰالَ أَعُوذُ بِاللّٰهِ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْجٰاهِلِينَ پس اگر نيكبختى ندايشان را به حقيقت نه به مجاز لبيك بگويد تواند كه به قدر همّت خود به مقاماتى منيع و درجاتى رفيع ارتقاء و اعتلاء نمايد. و به قرب نوافل بلكه به قرب فرائض نايل آيد هرچند به فضل رتبت عبوديّت و نبوّت و رسالت و امامت تشريعى منادى دست نمى‌يابد. اين امر همان ولايت تكوينى است كه بايد در کنار سفره ی رحمت رحیمیّه تحصیل کرد. 📗، ص ۱۸۵، حضرت علامه حسن زاده آملی(ره) 🏴کانال شاخه طوبی 🏴 👇👇👇 @shakhehtoba https://eitaa.com/joinchat/2841182208C176d11888