به خویشتن خطاب میکنم: ای همبازی اطفال، ای سرگرم به قیل و قال، ای اسیر اصطبل و علف، ای دور از سعادت و شرف، ای محبوس در لظای هوی، ای محروم از جنت لقا، عمر به بی حاصلی و بوالهوسی گذشت. چه شود گر به خود آیی و ببینی چه کسی؟((بل توثرون الحیاه الدنیا و الاخره خیر و ابقی))، ((کلا بل تحبون العاجله و تذرون الاخره)).ندانم چه کسی به در خانه ی دوست رفت و ناامید برگشت ؟ یک صبح به اخلاص بیا بر در ما گر کام تو بر نیامد آنگه گله کن منبع:#نامه_ها_برنامه_ها #علامه‌حسن‌زاده‌آملی #شاخه_طوبي @shakhehtoba