♦️روحیه «نقّادی و انتقادگری» در مسائل دینی(۱)
🔸انسان بايد در هر چيزى كه از ديگران مى شنود نقّاد باشد، يعنى آن را بررسى و تجزيه و تحليل كند.
🔹صرف اينكه يك حرفى در ميان مردم شهرت پيدا مى كند خصوصاً كه با يك بيان زيبا و قشنگ باشد، دليل بر اين نيست كه انسان حتماً بايد آن را بپذيرد و قبول كند.
بويژه در امر دين و آنچه كه مربوط به دين است، انسان بايد نقّاد باشد.
🔸اینکه پيامبر (ص) فرمود: آنچه را از من مى شنويد به قرآن عرضه بداريد، اگر موافق است بپذيريد و اگر مخالف است نه، نوعى -توصیه به داشتن روحیه - نقّادى است.
🔹حديثى است كه ائمه ما آن را از حضرت «عيساى مسيح» نقل كرده اند و تقريباً مضمونش اين است:
شما كه علم را فرا مى گيريد، اساس كار اين است كه نقّاد باشيد؛
🔸يعنى قدرت انتقاد در شما باشد، كوركورانه تسليم نشويد، خواه گوينده صالح باشد و خواه ناصالح.
در بين حديث دارد: كونوا نُقّادَ الْكَلامِ.
🔹نیز فرموده اند: در اين نسبت كه گفته اند اصحاب کهف صراف طلا و نقره بوده اند، اشتباه شده است؛
«كانوا صَيارِفَةُ الْكَلامِ» : صراف سخن بودند نه صراف طلا و نقره؛(ادامه دارد )
▪️مجموعه آثاراستادشهيدمطهرى، ج22 ، ص 539، ج21،ص 191-190- با ویرایش جزئی -
https://eitaa.com/shakhes1340