♦️روحیه «نقّادی و انتقادگری» در مسائل دینی(۱) 🔸انسان بايد در هر چيزى كه از ديگران مى‏ شنود نقّاد باشد، يعنى آن را بررسى و تجزيه و تحليل كند. 🔹صرف اينكه يك حرفى در ميان مردم شهرت پيدا مى‏ كند خصوصاً كه با يك بيان زيبا و قشنگ باشد، دليل بر اين نيست كه انسان حتماً بايد آن را بپذيرد و قبول كند. بويژه در امر دين و آنچه كه مربوط به دين است، انسان بايد نقّاد باشد. 🔸اینکه پيامبر (ص) فرمود: آنچه را از من مى‏ شنويد به قرآن عرضه بداريد، اگر موافق است بپذيريد و اگر مخالف است نه، نوعى -توصیه به داشتن روحیه - نقّادى است. 🔹حديثى است كه ائمه ما آن را از حضرت «عيساى مسيح» نقل كرده‏ اند و تقريباً مضمونش اين است: شما كه علم را فرا مى‏ گيريد، اساس كار اين است كه نقّاد باشيد؛ 🔸يعنى قدرت انتقاد در شما باشد، كوركورانه تسليم نشويد، خواه گوينده صالح باشد و خواه ناصالح. در بين حديث دارد: كونوا نُقّادَ الْكَلامِ. 🔹نیز فرموده‏ اند: در اين نسبت كه گفته‏ اند اصحاب کهف صراف طلا و نقره بوده‏ اند، اشتباه شده است؛ «كانوا صَيارِفَةُ الْكَلامِ‏» : صراف سخن بودند نه صراف طلا و نقره؛(ادامه دارد ) ▪️مجموعه‏ آثاراستادشهيدمطهرى، ج‏22 ، ص 539، ج‏21،ص 191-190- با ویرایش جزئی - https://eitaa.com/shakhes1340