🔸استعانت از نماز و روزه 🔹تقوی ، فلسفه روزه(۲) 🔻در دو جا اين آيه تكرار شده است: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ»( بقره/ ۱۵۳و ۴۵) اى اهل ايمان! از نماز و از صبر- كه به روزه تفسير شده يا لااقل روزه يكى از اقسام صبر است - كمك بگيريد. 🔻 اين تعبير خيلى عجيب است! به ما مى ‏گويند از نماز استمداد كن، از روزه استمداد كن، يعنى تو نمى‏ دانى كه اين نماز چه منبع نيرويى است! اين روزه چه منبع نيرويى است! 🔻اگر به شما گفتند نماز بخوانيد، شما را به يك منبع نيرو هدايت كرده اند و اگر گفته ‏اند روزه بگيريد شما را به يك منبع نيرو هدايت كرده ‏اند. براى اينكه بر نفس و روح خودتان مسلط بشويد نماز بخوانيد، روزه بگيريد.«الْعُبوديَّةُ جَوْهَرَةٌ كُنْهُهَا الرُّبوبيَّةُ». 🔻حال آيا اين ربوبيت و تسلط- بر نفس و روح - به همين جا خاتمه پيدا مى‏ كند؟ نه، درجات و مراتب دارد. 🔻به هر درجه كه شما در مسير عبوديت جلو برويد ربوبيت پيدا مى‏ كنيد و به اصطلاح ولايت يعنى تسلط پيدا مى‏ كنيد. ...به آنجا مى‏رسيد كه مالك خاطرات نفس خودتان مى‏ شويد. 🔻چه مددى است كه مى‏توانيم از نماز بگيريم؟ چه مددى است كه از عبادت خدا و خداپرستى مى‏توانيم بگيريم؟ همين مدد، [يعنى مدد در مسائل اجتماعى.] اصلًا هر مددى را از اينجا مى‏شود گرفت. 🔻اگر شما مى‏ خواهيد در اجتماع، يك مسلمان واقعى باشيد و مى‏ خواهيد يك مجاهد نيرومند باشيد، بايد نمازخوان خالص و مخلصى باشيد. ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (آزادى معنوى)، ج‏۲۳، ص: ۴۷۵ و ص ۱۵۴- با تلخیص و ویرایش جزئی - https://eitaa.com/shakhes1340