🔹موانع شناخت از دیدگاه قرآن (۳) ♦️شخصيّت‏ گرايى ممنوع 🔻يكى از موجبات لغزش انديشه، گرايش به شخصيّتهاست. شخصيّت هاى بزرگ تاريخى يا معاصر از نظر عظمتى كه در نفوس دارند بر روى فكر و انديشه و تصميم و اراده ديگران اثر مى‏ گذارند و در حقيقت، هم فكر و هم اراده ديگران را تسخير مى‏ كنند. ديگران آن‏چنان مى ‏انديشند كه آنها مى ‏انديشند و آن‏چنان تصميم مى‏ گيرند كه آنها مى‏ گيرند، ديگران در مقابل آنها استقلال فكر و اراده خود را از دست مى‏ دهند. 🔻قرآن كريم ما را دعوت به استقلال فكرى مى ‏كند و پيروي هاى كوركورانه از اكابر و شخصيّت ها را موجب شقاوت ابدى مى ‏داند، لهذا از زبان مردمى كه از اين راه گمراه مى‏شوند نقل مى‏ كند كه در قيامت مى‏ گويند: رَبَّنا إِنَّا أَطَعْنا سادَتَنا وَ كُبَراءَنا فَأَضَلُّونَا السَّبِيلَا (احزاب/ 67.) : پروردگارا! ما بزرگان و اكابر خويش را پيروى و اطاعت كرديم و در نتيجه ما را گمراه ساختند. 🔻قرآن مى‏ گويد بايد با سلاح عقل و انديشه با مسائل روبرو شد؛ نبايد عقيده ‏اى درست را به دليل آنكه ديگران انگ و برچسب به انسان مى ‏زنند رها كرد و نبايد عقيده ‏اى را به صرف تعلق داشتن به اين يا آن شخصيت بزرگ و معروف پذيرفت. 🔻مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (انسان و ايمان)، ج‏2، ص: 68-67؛ ج 26 (آشنايى با قرآن(1 - 5))ص 66؛ با تلخیص و ویرایش جزئی- https://eitaa.com/shakhes1340