🔸اقسام شناخت قرآن(۲)‏ 🔹سلسله مباحثی در زمینه شناخت قرآن (۵) 1️⃣ شناخت سندى يا انتسابى 🔻اين نوع شناخت آن چيزى است كه قرآن از آن بى ‏نياز است و از اين نظر كتاب منحصر به فرد جهان قديم محسوب مى ‏شود. 🔻در ميان كتابهاى قديمى كتاب ديگرى نمی توان يافت كه قرنها بر آن گذشته باشد و تا اين حد بلاشبهه باقى مانده باشد. 🔻 مسائلى از اين قبيل كه : فلان سوره مشكوك است، فلان آيه در فلان نسخه هست و در فلان نسخه نيست، در مورد قرآن اساساً مطرح نيست. 🔻 قرآن بر نسخه و نسخه ‏شناسى پيشى گرفت. جاى كوچك‏ترين ترديدى نيست كه آورنده همه اين آيات موجود حضرت محمّد بن عبد اللَّه است كه آنها را به عنوان معجزه و كلام الهى آورد و احدى‏ نمى ‏تواند ادعا كند و يا احتمال بدهد كه نسخه ديگرى از قرآن وجود داشته و يا دارد. 🔻هيچ مستشرقى هم در دنيا پيدا نشده كه بخواهد قرآن ‏شناسى را از اينجا شروع كند كه بگويد بايد به سراغ نسخه ‏هاى قديمى و قديمى ‏ترين نسخه ‏هاى قرآن برويم و ببينيم در آنها چه چيزهايى هست و چه چيزهايى نيست. اگر در مورد تورات‏ و انجيل‏ و اوستا و يا شاهنامه‏ فردوسى و گلستان‏ سعدى و هر كتاب ديگر اين نياز هست، براى قرآن چنين نيازى نيست. 🔻سرّ اين مطلب- همان‏طور كه گفته شد- پيشى گرفتن قرآن بر نسخه و نسخه ‏شناسى است. قرآن گذشته از اينكه يك كتاب مقدس آسمانى بود و پيروان با اين چشم بدان مى ‏نگريستند، اساسى ‏ترين دليل و برهان صدق دعوى پيامبر و بزرگترين معجزه او محسوب مى ‏شد. 🔻بعلاوه قرآن مانند تورات‏ نبود كه يكباره نازل شود و بعد اين اشكال به وجود بيايد كه نسخه اصلى كدام است، بلكه آيات قرآن به تدريج و در طول ۲۳ سال نازل شد و از همان روز اول نزول، مسلمين مانند تشنه بسيار سوزانى كه به آب گوارايى برسد آيات قرآن را فرا مى ‏گرفتند و حفظ و ضبط مى ‏كردند، بخصوص كه جامعه آن روز مسلمين جامعه ‏اى بسيط بود و كتاب ديگرى وجود نداشت تا مسلمانان، هم ناگزير به حفظ آن باشند و هم ناچار از ضبط اين. 🔻ذهن خالى و حافظه قوى و نداشتن سواد خواندن و نوشتن سبب شده بود تا مسلمانان اطلاعاتشان را تنها از راه آنچه كه مى ‏ديدند و مى ‏شنيدند كسب كنند؛ ازاين‏رو پيام قرآن كه با احساس و عاطفه آنان سازگار بود همچون نقشى كه در سنگ كنده شود در قلب آنان نقش مى ‏بست و چون آن را كلام خدا مى ‏دانستند نه سخن بشر، برايشان مقدس بود و به خود اجازه نمى ‏دادند كه حتى يك كلمه يا يك حرف را در آن تغيير دهند و يا پس و پيش كنند و پيوسته تلاششان اين بود كه با تلاوت اين آيات به خدا نزديكتر شوند. 🔻مزيد بر همه اينها ، پيامبر اكرم از همان روزهاى اول عده ‏اى نويسندگان خاص براى قرآن انتخاب كرد كه به «كُتّاب وحى» معروفند. اين امر امتيازى براى قرآن محسوب مى ‏شود كه هيچ كدام از كتابهاى قديمى از آن برخوردار نبوده ‏اند. نگارش كلام خدا از همان آغاز، از جمله علل قطعى حفظ و مصون ماندن آن از تحريف بود. ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (آشنايى با قرآن(1 - 5))، ج‏26، ص: 29- 27- با تلخیص و ویرایش - https://eitaa.com/shakhes1340