« لِمَ سُمِّيَتْ فِي السَّمَاءِ الْمَنْصُورَةَ وَفِي الْأَرْضِ فَاطِمَةَ؟ قَالَ: سُمِّيَتْ فِي الْأَرْضِ فَاطِمَةَ لِأَنَّهَا فَطَمَتْ شِيعَتَهَا مِنَ النَّارِ وَفُطِمَ أَعْدَاؤُهَا عَنْ حُبِّهَا وَهِيَ فِي السَّمَاءِ الْمَنْصُورَةُ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ وَ يَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ بِنَصْرِ اللَّهِ يَنْصُرُ مَنْ يَشاءُ يَعْنِي نَصْرَ فَاطِمَةَ لِمُحِبِّيهَا » س ما اسم آسمانی تان را فراموش نکرده ایم! مادرجان .. شما نصرت ما هستی ! سپاه ِ ! منصوره ی آسمان! ما دست نصرت آسمانی تان را می‌خواهیم برای بال و پر گرفتن و تا همیشه زهرایی ماندن! تمام عاشقانه های دنیا، توهم انــد! وقتی به خانه ی شما و حضرت امير می رسند! را زندگی کردید... و این، تنها کارگاهِ عملیِ عشق است؛ که زمین، به چشم خود دیده است ! هزاران سجده بر من واجب قربه الی الله...؛ که مـــادر من است!