سیّد بن طاووس رحمت الله علیه می‌فرماید: در یک سحرگاه در سرداب مُطهر (منزل حضرت ولیّ عصر سلام الله علیه در سامرا) از حضرت صاحب الامر ارواحنافداه این مُنـاجات را شنیدم که می فرمود:  « خدایا؛ شیعیان ما را از شعاع نور ما و بقیّه ی طینت ما خلق کرده‌ای، آنها گناهان زیادی با اتکاء بر مُحبّت به ما و ولایت ما کرده‌اند، اگر گناهان آنها گناهی است که در ارتباط با توست از آنها بگذر که ما را راضی کرده‌ای و آنچه از گناهان آنها که در ارتباط با خودشان است، خودت بین آنها را اصلاح کن و از خمسی که حقّ ماست به آنها بده تا راضی شوند و آنها را از آتش جهنم نجات بده و آنان را با دُشمنان ما در خشم و سخط خود جمع نفرما. » نجم الثاقب، مرحوم مُحدث نوری(ره)،باب هفتم، حکایت نوزده