مؤمن نميتواند مبارزه نكند. مؤمن همواره در حال مبارزه است؛ تا كِى؟ «حَتّٰى لاٰ تَكُونَ فِتْنَةٌ»؛ تا وقتى كه از زمين فتنه برخيزد، همواره مبارزه مي‌كند؛ حالا اين مبارزه گاهى به صورت هجوم است، گاهى به صورت دفاع؛ لذا در يك روايتى دارد كه «المُؤمِنُ مُجاهِد»؛ مؤمن همواره مشغول جهاد و مبارزه است؛ در دولت باطل به نحوى و در دولت حق به نحوى؛ در دولت باطل با سازمان‌دهى، با مبارزات رودررو، مبارزات مخفى، با تقيه؛ كارهايى كه همواره مؤمنين و مبارزين مي‌كردند در روزگار دولت باطل؛ و در دولت حق با شمشير. امروز پاسدار دارد در راه خدا مبارزه مي‌كند، شمشير زمان يعنى تفنگ دستش است و مي‌جنگد. آن كه كار سياسى مي‌كند، آن كه كار ايدئولوژى مي‌كند، آن كه كار نظامى مي‌كند، علناً روبه‌رو با دشمنِ روبه‌رو دارد مي‌جنگد؛ يا با دشمن پوشيده و پيچيده و درپرده. به هر حال مؤمن همواره از مبارزه جدا نيست و مي‌دانيد كه بار مبارزه، بار بسيار سنگينى است.
....
📖 منبع: شرح حضرت آقا بر (نهج البلاغه) خطبه اول در موضوع نبوت، ص ۲۲۵.
🎙 توضیح شفاهی
#معارف_انقلاب ۹
📌با شرح حال همراه شوید.
@sharhe_hal