تا آخر عمرت مثل ۱۳ تیر ۱۴۰۳ زندگی کن! (خیلی مهمه، لطفاً حتما حتما بخونید!) این حرفام خطاب به بچه حزب الهی هایی مثل خودمه که دارن از نگرانی برای آینده انقلاب، این ساعتها مثل سیر و سرکه میجوشن! دیروز که روز آخر تبلیغات رسمی بود، همه ما چندتا ویژگی خاص پیدا کرده بودیم که شاید هرکدومو جداجدا تجربه کرده باشیم، اما همه ش رو با هم نه: ۱. اضطرار: همه مون نگران بودیم. خطر رو حس میکردیم. نیاز به نجات پیدا کردن از شرایط پیش رو برامون ملموس و واضح بود! ۲. عدم قطعیت: نمیدونستیم چقدر دیگه باید تلاش کنیم. موفق شدیم الان؟ کارهامون چقدر نتیجه داده؟ ما نزدیکتریم به پیروزی یا جناح رقیب مون؟ این یه نفر بعدی رو، باید باهاش حتما صحبت کنیم، بهش زنگ بزنیم یا دیگه بسه؟ ۲. احساس وظیفه: می‌فهمیدیم که باید یه کاری کنیم. می‌فهمیدم که نمیشه دست رو دست گذاشت. نه اونقدر جلوتر از رقیبیم که بشینیم جشن بگیریم، نه اونقدر عقبیم که بشینیم عزاداری کنیم. هر کدوممون میفهمید که این یه تلفن، یه پیامک، یه پیام صوتی، یه عابرپیاده، یه مغازه، ... ممکنه تلاش تعیین کننده برای رهایی و پیروزی باشه. ۴. احساس ضعف: در عین حال، همه مون می‌فهمیدیم که اگر دلها یه دست نشه، اگر بقیه دغدغه‌مندها به خط نشن، اگر شرایط به هم بخوره، و هزارتا اگر دیگه، ... ممکنه در یه لحظه همه چی از دست بره. ممکن هم هست در یه لحظه همه چی درست بشه. با همه وجود می‌فهمیدیم که ما تعیین کننده نهایی نیستیم. می‌فهمیدیم که ما نیازمند یه قدرت بالاتر از اراده های یک یک افراد هستیم تا بتونیم رها بشیم، تا از شرایط سخت آینده نجات پیدا کنیم. ۵. اخلاص: توی ستادهای کسی، و برای موفقیت کسی تلاش میکردیم که میدونستیم هیچی قرار نیست ازش بهمون بماسه. میدونستیم کسی که خودش با تیبا اینور و اونور میره، و چرتش رو روی صندلی عقب همون ماشین میزنه، قرار نیست برای هیچ کدوم ما، ثروت و قدرت و رانت بادآورده بیاره. قراره وقتی به قدرت رسید، بره با یه کارشناس های دیگه ای که از ما باسوادترن، از ما به درد بخورترن، بشینند و شب و روز کار کنن. پشت موفقیت اونها نه ما پولدارتر میشیم، نه معروفتر، نه قدرتمندتر، نه هیچی. هر حرفی که می‌زنیم و عرقی که میریزیم و شارژ موبایلی که تموم میکنیم، فقط برای خداست. فاکتورش رو فقط به همون تحویل میدیم نه به کس دیگه. حالا، درسی که برای ما مهمتر از پیروزی یا شکست توی این انتخابات حیاتیه، اینه که: این روحیه و این ویژگی ها باید برای ما بشه یه سبک زندگی همیشگی! اگر قراره توی زندگی به هر هدفی برسیم، باید این حال رو حفظ کنیم. از هدفهای کوچیک، تا هدف بزرگ همه مون، ظهور آقا! ۱. باید خطر نیومدن آقا رو با گوشت و پوست مون حس کنیم. ۲. باید فارغ از علائمی که گفته شده، و پیشگویی هایی که میشه، بدونیم که آینده تاریخ بشر به تک تک ما بستگی داره! اگر همه مردم اراده کنن، ممکنه پیشگویی ها عوض بشه. آیه و روایت در این باره تا دلتون بخواد داریم. توضیحش بعداً. ۳. باید بفهمیم که اومدن و نیومدن ما به تلاشمون بستگی داره. باید یه کاری بکنیم. اگر بنشینیم، اگر ساکت باشیم، اگر تنبلی کنیم، فرصت ها از بین می‌ره. ظهور شاید قرن ها عقب تر بیافته از اون چیزی که خدا برامون خواسته. اما اگر حرکت کنیم شاید زمانش جلوتر هم بیاد! ۴. بدونیم که آخرش هم با همه تلاشی که ما میکنیم، و ناچاریم بکنیم، و نمیشه یه لحظه بیخیالش بشیم؛ باز هم اگر خدا نخواد، هیچ اتفاقی نمی افته. بفهمیم که ما پر کاهی هستیم در دریای متلاطم مشیت خدا، که خودش بسته به همتی که از ما میبینه و صلاحی که برای ما می‌شناسه تصمیم میگیره چی سرمون بیاد. ۵. و آخر از همه، از دنبال کردن هدف ظهور، دنبال فواید مادی و شخصیش نباشیم. قرار نیست آقا بیاد که ما پولدار شیم، یا معروف شیم، یا قوی شیم. اگرچه که چه بسا بشیم. اما چه بسا نشیم. حتی اگر هم نشیم، اگر قبل از استقرار حکومت حضرت شهید شیم. اگر در راه استقرار و بعد اجرای حکومت حضرت، خار و خفیف و خسته و زخمی و ضایع و فقیر شیم، باز هم برای خدا باید یک لحظه آروم نباشیم. حرکت کنیم. طلبکار نشیم. کوتاهی نکنیم. غر نزنیم. عصبانی نشیم.... از الان به بعد زندگی همه ما بچه حزب الهی های مدعی ولایت مداری، باید همین باشه. هر وقت ما از لایه سطحی دعا برای فرج، عمیق تر شدیم، و زندگی و رفتار مون شد اضطرار به فرج، اون وقت که امیدها زنده میشه. خدایا امید و آرزوی دل همه آروزمندهای تاریخ رو به دست ما بچه حزب الهی برآورده کن! الهی آمین #انتخابات #ظهور @shei_bah