امروز ، دانشگاه و لطف دوستانِ جان.
یک غافلگیری بینظیر و شیرین در طلیعهی ۴۶ سالگی.
در زندگی لحظاتی هست که در بیت و جمله نمیگنجد، همان لحظاتی که دیگران ارزشمندترین جوهر وجودی خود (عشق و محبت)را نثارت میکنند. همان لحظهای که میفهمی چقدر ناتوانی در سپاسمندی.