دو قصیده آخر از ملک الشعرا و ابن یمین، از جهت ساختاری یک ویژگی‌ای دارند که باعث میشه در خوندنشون تاثیر بذاره. یا به عبارتی، باید به شیوه‌ی خاصی خونده بشه. بگید ببینم کی می‌دونه؟