برگزیده‌ای از مثلهای فارسی📚📚📚 ۱ - گوهر ذاتی هر کس، ز کلامش پیداست (صائب تبریزی) ۲ - گیرم پدر تو بود فاضل از فضل پدر، تو را چه حاصل؟ (سعدی) ۳ - لانه‌ی مورچه را آب بُرد؛ خیال کرد دنیا را آب برده است. ۴ - لب به هر طعمه میالای که دندان شکنَد (جامی) ۵ - لقمه افتد ز دهن چون نبُوَد قسمت کس (واعظ قزوینی) دوازده هزار مثل فارسی، دکتر شکورزاده، ص ۸۴۴، ۸۴۵، ۸۴۷ و ۸۵۰. #مثل_فارسی 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast