با دو پای خـــــود نرو در دام عشق تا نیفـــــتی ناگهــــان از بــام عشق راه را کـج کن اگــر جـــــایی رسید دست تو در زندگی پیغــــــام عشق از طلـــــوع و از غروب خود بترس می رســـد روزی به شب ایام عشق پر شده از تلخی و خون جگــــــــر آنچه را نامیده بودم جـــــام عشق باز می لــــــرزد گسل های دلـــــــم باز هـــــــم آمد به گوشم نام عشق ای دل عـــــاشق برو حـــــالا بسوز چون شدی از سادگی ها خام عشق ✍#اسماعیل‌علیخانی ✒️@sherkadeh