روایتِ یکی از غزوات و دستور پیغمبر اکرم صلوات الله علیه و آله به جابر بن عبدالله انصاری در باب آب دادن به مجروحانی که لب تشنه مانده اند و در حال جان دادنند؛ نقل از کتاب ریاض القدس در ریاضُ القدس، نقل است اینچنین از جنابِ جابر، آن بَحرُ الیقین که مرا فرمود، ختم الانبیا در یکی از غَزوه ها با اشقیا جابر اِی یار وفادار رسول ای شرف بِنموده در بَطنَت، نزول غم برون از این دل بی تاب کن مشک خالیِ خودت را آب کن بین مجروحانمان کن جستجو تشنه هر کس بود، آبی دِه به او غصه دارم گر کسی عطشان بُوَد تشنه لب، در بینِ مجروحان بُوَد بین این جنگ آورانِ رو سپید وای اگر لب تشنه ای گردد شهید یا رسول الله، خورشید وِلا جات خالی بود، دشت کربلا زینت دوشت به خاک افتاده بود کامِ تشنه، سینه چاک افتاده بود از جفای جیره خوارانِ یزید با لبِ تشنه حسینت شد شهید ذکر حق میگفت، آوای لبش جان به قربانِ تَرَک های لبش 🔴✍️ نوشته شده در اسفند ماه ۱۴۰۲ ✅کانال رسمی شعر و سبک حاج امیر عباسی در پیام رسان ایتا 👇 https://eitaa.com/sherosabk