من با طلوعت میکنم تکرار هر شب روزه را با بوسه هایت میکنم افطار هر شب روزه را با مهربانی میکشم همواره تا هنگام صبح دستی به رویش میکنم تیمار هرشب روزه را گاهی که تا آرَم قضایش را بجا با دلسِتان بی پرده اصلأ میکنم انکار هر شب روزه را گیری چو در آغوش خود ای گُل، مرا با ربّنا از اشتیاقت میکنم سرشار هر شب روزه را صد گونه بوسه بر لبت کارَم اگر گوید اذان دارم برایت میکنم گلزار هر شب روزه را چشمت اگر با ناز،دل از من به یغما می‌برد با غمزه آخر میکنم ناچار هر شب روزه را هرچند حرمت می‌نهم بر ماهٔ رویت در صیام با بوسه هایت می‌کنم افطار هرشب روزه را # محمدرضا_ فتحی م . ح _ شاد