این روزها همه دنبال رابطه‌اند.. عاشق شدن از نان شب هم واجب‌تر شده. همه عادت کرده‌اند کسی کنارشان باشد گویا تنهایی رسوایی به شمار می‌آید ، هیچ چیز سر جای خودش نیست همه از جدایی می‌نالند، از کسانی که ترکشان کرده‌اند.. اما هر چه‌قدر می‌گردیم کسانی را که ترک کرده‌اند را نمی‌یابیم، آدم‌ها وقتی عاشق‌اند مظلوم‌ترین‌انند، وقتی معشوق اند، ظالم ترین. آدم‌ها تا وقتی احتیاجت دارند مهربانند وقتی کارشان تمام شد صد پشت غریبه. هیچ‌کس واقعا نمی‌داند که چه می‌خواهد! این روزها همه عشق را فقط نرسیدن معنی می‌کنند و خودشان را محدود به یک نفر نمی‌دانند، دیگر با کسانی که کنارشان هستند عاشقی نمی‌کنند، آدم‌ها عاشقیهای زیر یک سقف را فراموش کرده‌اند! همه عشق ممنوعه پرست شده‌اند، عشق‌های پنهانی فراوان شده.. عشق‌های جاودانه و پاک عادی شده‌اند. این روزها ارزش‌ها عوض شده.. مجرد‌ها بدنبال روابط‌های آنچنانی، متاهل‌ها بدنبال جدایی، آدما‌ها پا روی خط قرمز‌ها گذاشته‌اند.. روابطِ این روزهای آدم‌ها مثل هوای تهران آلوده است به مرز هشدار رسیده! به خیالشان عاشقند، ولی برعکس؛ آن‌ها این روزها زیرِ خطِ فقرِ عاشقی زندگی می‌کنند.!. حقیقتی تلخ ):