#نهج_البلاغه ۹ حکمت ۱۰۹ : وَ قَالَ امیرالمومنین علیه السلام : نَحنُ النّمرُقَةُ الوُسطَی بِهَا یَلحَقُ التاّلیِ وَ إِلَیهَا یَرجِعُ الغاَلیِ امیرمومنان می فرمایند: ما تکیه گاه میانه ایم، عقب ماندگان به ما می‌رسند، و پیش تاختگان به ما باز می‌گردند. (ترجمهٔ مرحوم دشتی) امام علیه السلام در این گفتار حکیمانه، موقف خود و خاندانش را در برابر«مقصران» و«غالیان»روشن ساخته است، می‌فرماید: «ما تکیه گاه میانه هستیم؛ (باید) عقب افتادگان به آن ملحق شوند و تندروان به سوی آن باز گردند»؛ (نَحْنُ النُّمْرُقَةُ الْوُسْطَی، بِهَا یَلْحَقُ التَّالِی، وَ إِلَیْهَا یَرْجِعُ الْغَالِی). این تعبیر کنایه زیبا و دلنشینی است، زیرا«نُمْرُقة»در اصل به معنای پشتی یا متکایی است که بر آن تکیه می‌کنند؛پشتی وسط و میانه، پشتی ممتازی بوده که در صف پشتی‌های مجلس مورد توجه و جایگاه افراد شریف تر بوده است. می فرماید: آنها که پایین ترند باید رو به سوی ما کنند و آنها که بالاترند باید نگاه خود را به ما باز گردانند (و همگی راه اعتدال را پیش گیرند). اشاره به اینکه مورد قبول در اسلام و آیین الهی اموری است که در سر حد اعتدال و دور از افراط و تفریط باشد، همان گونه که قرآن مجید می‌ فرماید : «وَ الَّذِینَ إِذا أَنْفَقُوا لَمْ یُسْرِفُوا وَ لَمْ یَقْتُرُوا وَ کانَ بَیْنَ ذلِکَ قَواماً»؛ کسانی که هنگامی که انفاق می‌کنند نه اسراف می‌کنند و نه سخت گیری و در میان این دو حد اعتدال را رعایت می‌کنند». (فرقان، آیه ۶۷. ) بخشی از شرح آیت الله مکارم بر حکمت ۱۰۹ نهج‌البلاغه 🆔 @shobhemajazi110