#نهج_البلاغه ۴ حکمت ۸۰ : وَ قَالَ امیرالمومنین علیه السلام: الحِکمَةُ ضَالّةُ المُؤمِنِ فَخُذِ الحِکمَةَ وَ لَو مِن أَهلِ النّفَاقِ حکمت گمشده مؤمن است، حکمت را فراگیر هر چند از منافقان باشد. (ترجمه ی مرحوم دشتی) از این سخن امیر مومنان (ع) نکات ذیل قابل برداشت است ؛ - اهمیت یادگیری حکمت تا آنجاست که از آن با عنوان گمشده مؤمن یاد شده است و فرا گرفتن آن از منافق نیز، شایسته است. - پذیرش وجود حکمت حتی با فرض کم در افراد ناشایست مثل منافقان - امکان پند آموزی و یاد گرفتن نکات مثبت از افراد ناشایست. در توضیح نکته اول باید گفت که ایشان دانستن حکمت را برای اهل ایمان و افراد جبهه ی حق به اندازه ای مهم می دانند که از آن با تعبیر «گمشده ی مؤمن» یاد می کنند ، گویی شخص، بدون آن، ناقص است و تنها با داشتن حکمت است که کامل می شود . نکته دوم این که افراد ناشایست حتی منافقان نیز انسانند و ممکن است از دانش ، حکمت و فضلیتی برخوردار باشند و مومن در دریافت آن حکمت از آنان، نباید ابایی داشته باشد چرا که حکمت گمشده اوست و هر جا این گوهر گرانبها را یافت باید آن را بردارد. نکته سوم این که حکمت و دانش امر بشری هستند و در وجود هر انسانی با هر ویژگی که باشد قابل انتقال به دیگران است چرا که امری است عام المنفعة برای تمام احاد بشر که به امانت به برخی سپرده شده است. و سخن آخر این که انسان باید همواره در حال آموختن نکات مثبت و آموزنده از موقعیت های مختلف زندگی و افراد گوناگون باشد و حتی از افراد ناشایست هم نکات خوب و مثبت آن ها را فراگرفته و نکات بد آن ها فرو بگذارد. 🆔 @shobhemajazi110