♨️ تفاوت واکسن‌های ژنتیکی با ورود طبیعی ویروس کرونا به بدن چیست؟ ⁉️ سوال: گفته می‌شود که نگرانی اصلی درباره واکسن‌های ژنتیکی ورود ژنوم‌های ویروسی به درون سلول و هسته سلول توسط این نوع خاص از واکسن‌ها و امکان ایجاد اختلالات ژنتیکی است اما ویروس کرونا نیز به صورت عادی وارد سلول شده و ژنوم آن توانایی ورود به هسته سلول را دارد، پس اشکال واکسن‌های ژنتیکی چیست؟ ✅ پاسخ: پیش‌فرض اولیه این پرسش صحیح است اما برای پاسخ به این سوال چند نکته مهم و کلیدی وجود دارد: 1️⃣ ویروس کرونا نیز به صورت عادی، در صورتیکه توسط سلول‌های سیستم ایمنی مورد تهاجم قرار نگیرد، می‌تواند وارد سلول و همچنین هسته سلول شود و این مسئله در پژوهش‌های جدیدی نیز اثبات شده‌ است اما این فرآیند به لحاظ تعداد ژنوم‌های ورودی و به لحاظ محتوی ژنوم مذکور کاملاً متفاوت است. 2️⃣ هیچگاه به صورت عادی و طبیعی میلیاردها ژنوم ویروسی به مانند واکسن‌های ژنتیکی نمی‌توانند وارد بدن شده و با چنین دوزی به درون عروق خونی و نقاط حساس بدن مانند مغز یا دستگاه تناسلی منتقل شوند. علی‌الخصوص در برخی نانوواکسن‌ها و واکسن‌های DNA و mRNA که پوشش ویروسی نداشته و صرفاً با یک پوششی نانوساختار وارد سلول‌های مرتبط یا غیرمرتبط (به لحاظ وجود یا عدم وجود گیرنده ACE2) خواهند شد که عوارض هیچ‌یک مورد مطالعه قرار نگرفته‌ است. 3️⃣ ژنوم ویروسی موجود درون واکسن‌های ژنتیکی با ژنوم کروناویروس‌هایی که در محیط موجود است کاملاً به لحاظ محتوی ژنتیکی متفاوت است. در اکثر موارد، این ژنوم یک ژنوم ترکیبی می‌باشد که در کشت توسط سلول‌های خاص مانند HEK293 و یا در ترکیب با ژنوم ویروس‌های دیگر تغییر ماهیت یافته‌ است و مشخص نیست که در اتصال با کروموزوم انسانی چه بیان ژنی را حاصل شود. برای مثال ژنوم موجود درون واکسن آسترازنکا-آکسفورد به اعتراف تولیدکننده خود این واکسن، عملاً یک ماده تراریخته (GMO) معرفی می‌شود. 4️⃣ واکسن‌های ژنتیکی (اعم از DNA یا mRNA و Viral Vector) تا به امروز به هیچ عنوان مراحل مطالعاتی ایمنی مناسب و کارآزمایی‌های بلند مدت را طی نکرده‌اند. اختلالات ژنتیکی نه در یک روز و دو روز، یا در کارآزمایی‌های کوتاه سه و چهار ماهه بلکه حداقل پس از یک الی دو سال مشخص خواهند شد. هیچ واکسن DNA و mRNA در جهان این مرحله را طی نکرده‌ است و برای واکسن‌های وکتوری (مانند اسپوتنیک و آسترازنکا) نیز فقط یک نمونه تأیید شده در جهان وجود داشت که یک واکسن آدنوویروسی برای بیماری نادر ابولا بود که دقیقاً یک ماه پیش از شیوع کرونا مجوز دریافت کرد. اکثر کارآزمایی‌های واکسن‌های آدنوویروسی حتی به فاز سوم هم نرسیده‌ بودند. 5️⃣ ارتباط تولیدکنندگان بسیاری از این نوع واکسن‌های ژنتیکی (مانند کمپانی‌های آسترازنکا، فایزر، مدرنا، اینوویو و ...) با نهادهای نظامی مانند ارتش ایالات متحده و دریافت کمک مالی از آنها یا ارتباط با مؤسسات و جنبش‌های یوجنسیستی دیگر مشکل این نوع از واکسن‌هاست که احتمال به کارگیری فناوری‌های بیوتروریستی مهندسی ژنتیک برای اهداف خاص مانند فناوری CRISPR-Cas9 را بالا می‌برد. رفع این خطر فقط با ورود نهادهای امنیتی مانند وزارت دفاع به فرآیند نظارت بر واکسن‌های وارداتی طبق قانون مصوب مجلس در اسفند ۹۹ محقق می‌شود. 6️⃣ ابهامات و خطرات بررسی‌ نشده و مطالعه‌ نشده این نوع از واکسن‌ها که حقیقتاً واکسن‌هایی آزمایشی و غیرقابل اعتماد هستند، فقط به اختلالات ژنتیکی محدود نمی‌شود. مشخص نیست که تبدیل کردن بدن و سلول‌های سراسر بدن به کارخانه تولید ذرات ویروسی -یعنی پروتئین سطحی ویروس کرونا (Spike Protein)- می‌تواند چه عوارضی در کوتاه‌مدت یا طولانی‌مدت حاصل کند؟ گزارش‌های پراکنده و فراوان مرگ‌ومیر پس از تزریق این نوع از واکسن‌ها که اوج آن در مسئله لخته‌های خونی و واکسن آسترازنکا نمود یافت، در این قالب تحلیل می‌شود. متأسفانه، هیچ مطالعه عمیق و بلندمدتی نیز از جهت اثرگذاری این نوع واکسن‌ها در زنان باردار یا تأثیر روی باروری افراد انجام نشده‌ است. ✅ کانال واحد سلامت مؤسسه مصاف (سلام) @masaf_salam