💠 بررسی مدل سیاست‌ورزی آیت‌الله سیستانی؛ آیت الله سیستانی، اندیشه ای در میانه آیت الله خویی و امام خمینی 1⃣ سه تفسیر از تشیع 🔹 ما سه تفسیر از تشیع داریم؛ یک «تشیع سیاسی» داریم که نماینده اش حضرت امام است و در عراق مثلا صدر اول است که از او هم به خمینی عراق تعبیر می کردند. چراکه او به آنچه امام می گفت اعتقاد وافر داشت. یعنی تشکیل حکومت اسلامی به رهبری فقها. 🔹 تفسیر دوم از تشیع، «تشیع فرهنگی» است که بیش از آنکه در پی تشکیل حکومت باشد یا گروهی را سازمان دهی کند که برای تشکیل حکومت اسلامی تلاش کند، دنبال فردسازی یا گسترش آموزه های شرعی و اخلاقی در جامعه است و نه تنها علاقه ای به دست گرفتن حکومت ندارد بلکه نسبتش به نوع حکومتی که تاسیس می شود لابشرط است. نماینده این تفکر در محافل مذهبی جریان انجمن حجتیه یا برخی از علمای کاملا سنتی در حوزه های علمیه هستند. 🔹 رویکرد یا تفسیر سوم از تشیع، «تشیع مدنی» است؛ مراد از آن تفسیری بین تشیع فرهنگی و تشیع سیاسی است. به این معنا که نسبت به سرنوشت عمومی جامعه و دولت حساس است و تنها وظیفه خودش را هدایت فرد نمی داند بلکه فراتر از آن هم برای خودش رسالتی قائل است. در واقع می شود گفت فضای عمومی نجف حامی اسلام مدنی یا تشیع مدنی است. سیاسی بودن آن هم سیاست به معنای عام است نه به معنای واجد یک نظریه در باب اداره امور نوعیه یا دولت. در واقع این تفسیر بیان می کند که من نسبت به سرنوشت جهان اسلام هم حساس هستم و خیلی مواقع ممکن است با تشیع سیاسی هم نظر و همگام باشم و به فلسطین و حضور امریکا در منطقه بهاء دهم اما اینکه خودم را حامی یک تئوری در باب دولت بدانم یا روانه بغداد شوم و متولی حکومت شوم، چنین کاری نمی کنم. 📌 برای مطالعه متن این یادداشت کلیک کنید: https://zaya.io/آیت_الله_سیستانی ⬅️ شعوبا، پایگاهی برای آشنایی با جامعه و فرهنگ ملل مسلمان @shouba