💠 جنگ و صلح میان ایران و آذربایجان ✂برش‌هایی از متن 🔹 نظم امنیتی حاکم بر قفقاز ناشی از یک گذشته تاریخی است که براین منطقه تحمیل شده. دولت‌های ارمنستان، آذربایجان و گرجستان که در سال ۱۹۱۷ تا ۱۹۲۰ با حمایت‌های دول خارجی (اروپائی) دولت‌های مستقل خود را تشکیل دادند، توسط ارتش سرخ شوروی سرکوب شدند و این باعث شد دولت‌های این منطقه هویت سیاسی_تاریخی خود را در مسیر دولت ملت‌سازی از دست بدهند. 🔹 جمهوری دمکراتیک آذربایجان مورد حمایت انگلستان بود زیرا انگلیس می‌خواست به چاه‌های نفت قفقاز دسترسی پیدا کند. ارمنستان به دلیل لابی ارامنه در فرانسه حمایت دولت فرانسه را به دست آورد و گرجستان مورد حمایت آلمان بود. 🔹 تمام افرادی که در کشور‌های استقلال یافته از شوروی به روی کارآمدند، از اعضای حزب کمونیست شوروی و افراد ذی نفوذ در سرویس اطلاعاتی کا گ ب هستند. خود حیدر علیف نفر دوم حزب کمونیست شوروی سابقه افسر ارشد بودن کا گ ب را دارد. 🔹 دولت جمهوری اسلامی ایران طی چند سالی که از سال ۱۹۹۱ گذشته به قفقاز به دیده یک منطقه راهبردی نگاه نکرده بود و سر همین قضیه سر دولت ما بی‌کلاه مانده است. 🔹 جمهوری آذربایجان می‌داند که درافتادن با ایران برایش هزینه سنگینی خواهد داشت. نمی‌خواهیم از منظر عرق ملی خودمان به این مسأله نگاه بکنیم بلکه هر نظامی عاقلی به توان نظامی ایران در منطقه نگاه بکند می‌فهمد که توان نظامی کشوری مثل ایران برای جمهوری آذربایجان یعنی شخم‌زده شدن تمام خاک کشورش. 📌 برای مطالعه این مصاحبه که به همت هادی عطارزاده انجام گرفته، کلیک کنید: https://zaya.io/جنگ_صلح_ایران_آذربایجان ⬅️ شعوبا، پایگاهی برای آشنایی با جامعه و فرهنگ ملل مسلمان @shouba