عَنْ جَابِرٍ، ” أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ” دَعَا عِنْدَ مَوْتِهِ بِصَحِيفَةٍ لِيَكْتُبَ فِيهَا كِتَابًا لَا يَضِلُّونَ بَعْدَهُ “، قَالَ: ” فَخَالَفَ عَلَيْهَا عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ حَتَّى رَفَضَهَا “. عنوان الكتاب: المسند (تحقيق: أحمد شاكر – حمزة الزين)، ج۱۱،ص۵۲۶. حدیث:۱۴۶۶۱ – المؤلف: أحمد بن حنبل، المحقق: أحمد شاكر – حمزة الزين، الناشر: دار الحديث، سنة النشر: ۱۴۱۶ – ۱۹۹۵، عدد المجلدات: ۲۰، رقم الطبعة: الأولى. پیغمبر به هنگام رحلتشان کاغذی خواستند تا کتابی بنویسند تا بعد از آن مردم گمراه نشوند. عمر بن خطاب با این دستور مخالفت کرد تا آنکه پیامبر از نوشتن آن نامه دست کشید!. محقق کتاب ذیل این حدیث می نویسد: اسناده حسن، روایت معتبر است. قرآن کریم می فرماید: وَمَن يَعْصِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَيَتَعَدَّ حُدُودَهُۥ يُدْخِلْهُ نَارًا خَٰلِدًۭا فِيهَا وَلَهُۥ عَذَابٌۭ مُّهِينٌۭ. سوره نساء آیه ۱۴ و آن کس که نافرمانی خدا و پیامبرش را کند و از مرزهای او تجاوز نماید، او را در آتشی وارد می‌کند که جاودانه در آن خواهد ماند؛ و برای او مجازات خوارکننده‌ای است. @Sibtayn