امام بدر الدین عینی از شارحان بخاری می نویسد: وَقَالَ عِيَاض معنى هجر أفحش وَيُقَال هجر الرجل إِذا هذى وأهجر إِذا أفحش قلت نِسْبَة مثل هَذَا إِلَى النَّبِي – صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّم َ – لَا يجوز لِأَن وُقُوع مثل هَذَا الْفِعْل عَنهُ – صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّم َ – مُسْتَحِيل لِأَنَّهُ مَعْصُوم فِي كل حَالَة فِي صِحَّته ومرضه لقَوْله تَعَالَى {وَمَا ينْطق عَن الْهوى} وَلقَوْله – صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّم َ – ” إِنِّي لَا أَقُول فِي الْغَضَب وَالرِّضَا إِلَّا حَقًا ” وَقد تكلمُوا فِي هَذَا الْموضع كثيرا وَأَكْثَره لَا يجدي. 📚الكتاب: عمدة القاري شرح صحيح البخاري،ج۱۸- ص۶۲/ المؤلف: أبو محمد محمود بن أحمد بن موسى بن أحمد بن حسين الغيتابى الحنفى بدر الدين العينى (المتوفى: ۸۵۵هـ)،الناشر: دار إحياء التراث العربي – بيروت آقای عیاض گفته است معنی «هجر»،فحش و حرف زشت است که [در حدیث قرطاس از زبان عمربن خطاب گفته شده است] و زمانی که گفته می شود هجر الرجل به معنی اینست که آن شخص هذیان می گوید. من بدر الدین عینی می گویم: نسبت دادن این حرفها [که در آن جلسه به پیامبر زده شد] به نبی مکرم جایز نیست!، چون هذیان گفتن برای ایشان اتفاق نمی افتد، در تمام حالات زندگی ایشان چه در حال سلامتی، چه در حال بیماری محال است که ایشان هذیان بگوید چون دلیل آن کلام خداست که می فرماید«پیامبر از روی هوی و هوس حرف نمی زند»، و از رسول خدا روایت شده است که بارها فرمودند من در تمام حالاتم مثل غضب و ناراحتی و در حال خوشحالی بجز حق چیز دیگری نمی گویم. @Sibtayn