🔻 اَبوالفَرَجِ اِصفَهانی (۲۸۴-۳۵۶ق) از عالمان و نویسندگان قرن سوم و چهارم هجری است. کتاب مقاتل الطالبیین، مشهورترین اثر اوست که حاوی سرگذشت فرزندان و نوادگان حضرت #ابوطالب از زمان پیامبر خدا صلی‌الله علیه و آله تا نیمه قرن چهارم قمری است ، می‌نویسد: شاعری درباره عبّاس (علیه السّلام) سروده: أحقُّ الناسِ أنْ یُبکیٰ علیه فتیًٍ ابْکیَ الْحسینُ بکربلا اخوه و ابْنُ والده علیٍّ ابوالفضلَ المُضرَّج بالدماءِ و مَنْ واساهُ لا یثْنیهِ خوفٌ و جادَلَهُ علیٰ عطشٍ بماء. ✍🏻 سزاوارترین کسی که باید بر او گریست، جوانمردی است که حسین در کربلا برای او گریست. برادر و فرزندِ پدرش علی یعنی ابوالفضل، همانکه آغشته بر خون خویش بود. همانکه مواسات نموده و حسین را یاری نمود و هرگز ترس، او را از تصمیمش باز نداشت، و در حالی که لب تشنه بود، برای آب آوردن برای حسین جانبازی نمود. و کُمیت (رحمه الله) سروده: و أَبُو الفَضلِ انّ ذِكرَهُمُ الحُلَو شِفاءُ النُّفوُسِ مِن اَسقام‏ِ قتلَ الاَدعِياءَ اِذ قَتَلوُه اَكرَمُ الشّارِبِينَ صَوبَ الغَمام‏. ✍🏻 و ابوالفضل (يكى از جوانمردان بود) كه ياد شيرين آنها شفاى درد هر دردمندى است. آن كه زنازادگان را كُشت در آن هنگامى كه او را كشتند، و از هر كسى كه بارش ابر را می‌خورد افضل است. ( یعنی از تمام مردم زیر آسمان که ابر بر آنان سایه افکنده برتر است.‌ )