﷽ 📌 غربت و تنهایی در سلوک الی الله ! 📚 سیدالطائفتین علامہ سید محمد حسین حسینے طهـرانے قدس اللہ نفسہ الزڪیہ در کتاب " روح مجرد ، ص ۵۹ " آورده اند : ✍🏻 [ با فتنه بعد از رحلت مرحوم انصاری قدس الله سره ] حقیر در اینجا تنها ماندم و از آن گروه و جمعیت که همه اظهار دوستی و سابقه آشنائی داشتند، یک نفر هم با من بر نخواست ؛ و تنها ماندم به تمام معنی الکلمه؛ لذا چاره در آن دیدم که از آن گروه کناره گیری کنم... ❖ تا به حال برای حقیر چند بار در مدت عمر چنان اتفاق افتاده که سخن حقم را یک نفر هم نپذیرفته است و ناچار شده ام از جمعی انبوه که با یکایک آنان سوابق ممتد خویشاوندی و یا رفاقت و مصاحبت داشته ام کناره بگیرم؛ و این [ فتنه ] مهمترین و بزرگترین آن موارد بوده است. من در این گیر و دار ها بخصوص، خوب احساس میکردم و لمس می نمودم مظلومیت مولایمان و جدمان امیرالمومنین علیه السلام را که چگونه با آن سوابق و آشنائی های طولانی ، در اثر حرف حق و سخن صدق، او را چنان و چنان تنها گذاردند... ❖ آری امیرالمومنین علیه السلام از جمعیت مشرک و خدانشناس کناره گرفت، و بیست و پنج سال تک و تنها فقط با چند یار که عددشان از اصحاب کهف تجاوز نمی نمود، در منزل عزلت آرمید؛ و با خون دل که " صَبَرتُ وَ فِی العَین قَذًی وَ فِی الحَلقِ شَجًی " [ صبر کردم در حالیکه در چشم من خار خلیده بود ، و در گلویم من استخوان گیر کرده بود - نهج البلاغه خطبه ۳ ] گذرانید؛ حقیر هم ظاهراً و باطناً دل به خدا داده ، از همه آنها و از ممشایشان و مسیرشان و محافلشان کناره گرفتم. 🔰 @sire_salehan |