. تحمل، منهدم نمی‌کند. انهدام، در يکنواختی تحمل است و در پیوستگی تحمل به تحمل به تحمل... مرا می‌شناسی. من مسافری هستم که راه را به منزلگاه ترجیح می‌دهم؛ مسافری هستم که گفته‌ام «در راه هدف مردن، در قلب هدف مردن است»... گمان نکن که میخواهم بنشینم و دیگر برنخیزم. گمان مکن که به چیزی قناعت کنم. نه... خستگی در پیوستگیِ راه است به راه. به یک جرعه شربت به لیموی خنک در یک کاسه‌یِ آبیِ کاشیِ پُر از يخهای بلورینِ شفافِ شناور مهمانم کُن و به سایه‌یی کوتاه در درگاه خانه‌ات، ای دوست! من، باز خواهم رفت. تردید مکن! اینجا، بست، نخواهم نشست. اینجا، لنگرنخواهم انداخت. حتی اگر بزرگترین بندر دنیا در کنار بزرگترین اقیانوس جهان باشد. @skybook