🍁 اموات خود را هر هفته زیارت کنیم... صلوات‌الله‌علیه فرمودند: «اموات خود را زیارت کنید، چرا که آنها از زیارت شما خوشحال می‌شوند؛ و هر یک از شما حاجت خود را نزد قبر پدر و مادرش طلب کند، پس از اینکه برای آنها دعا می‌کند.» [۱] عبدالله بن سليمان گوید: از علیه‌السلام درباره زیارت اهل قبور سؤال کردم؛ حضرت فرمودند: «وقتی روز جمعه شد، آنها را زیارت کن...» گفتم: آیا می‌فهمند چه کسی نزد آنها آمده است تا در نتیجه مسرور و شادمان شوند؟ فرمودند: «آری؛ و هنگامی که از نزد آنها باز می‌گردند، وحشت می‌کنند!» [۲] محمد بن مسلم گوید: به علیه‌السلام گفتم: اموات را زیارت کنیم؟ فرمودند: «آری.» گفتم: آیا وقتی نزد آنها می‌رویم، متوجه ما می‌شوند؟ حضرت فرمودند: «آری بخدا قسم! آنها نسبت به آمدن شما آگاه می‌شوند و به خاطر شما شادمان می‌شوند و با شما اُنس می‌گیرند!» گفتم: وقتی به زیارتشان رفتیم چه بگوئیم؟ فرمودند: «بگو: اللَّهُمَّ جَافِ الأَرضَ عَن جُنُوبِهِم وَ صَاعِد إِلَيكَ أَروَاحَهُم وَ لَقِّهِم مِنكَ رِضوَاناً وَ أَسكِن إِلَيهِم مِن رَحمَتِكَ مَا تَصِلُ بِهِ وَحدَتَهُم وَ تُؤنِسُ بِهِ وَحشَتَهُمْ إِنَّكَ عَلى‌ كُلِّ شَيءٍ قَدِيرٌ.» [۳] اسحاق بن عمار گوید: به علیه‌السلام گفتم: آیا مؤمن می‌فهمد چه کسی قبرش را زیارت می‌کند؟ فرمودند: «آری! و پیوسته با او مأنوس است تا هنگامی که نزد قبرش می‌باشد؛ پس وقتی که برخاست تا از نزد قبرش باز گردد، از رفتن او وحشت به آن میّت وارد می‌شود!» [۴] 💠 «عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام قَالَ قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ علیه‌السلام زُورُوا مَوْتَاكُمْ فَإِنَّهُمْ يَفْرَحُونَ بِزِيَارَتِكُمْ وَ لْيَطْلُبْ أَحَدُكُمْ حَاجَتَهُ عِنْدَ قَبْرِ أَبِيهِ وَ عِنْدَ قَبْرِ أُمِّهِ بِمَا يَدْعُو لَهُمَا. [۱] عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سُلَيْمَانَ، عَنِ الْبَاقِرِ علیه‌السلام قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ زِيَارَةِ الْقُبُورِ. قَالَ: إِذَا كَانَ يَوْمُ الْجُمُعَةِ فَزُرْهُمْ، فَإِنَّهُ مَنْ كَانَ فِيهِمْ فِي ضِيقٍ وُسِّعَ عَلَيْهِ مَا بَيْنَ طُلُوعِ الْفَجْرِ إِلَى طُلُوعِ الشَّمْسِ، يَعْلَمُونَ بِمَنْ أَتَاهُمْ فِي كُلِّ يَوْمٍ، فَإِذَا طَلَعَتِ الشَّمْسُ كَانُوا سُدًى. قَالَ: قُلْتُ: فَيَعْلَمُونَ بِمَنْ أَتَاهُمْ، فَيَفْرَحُونَ بِهِ قَالَ: نَعَمْ، وَ يَسْتَوْحِشُونَ لَهُ إِذَا انْصَرَفَ عَنْهُمْ. [۲] عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ أَنَّهُ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام الْمَوْتَى‌ نَزُورُهُمْ فَقَالَ نَعَمْ قُلْتُ فَيَعْلَمُونَ بِنَا إِذَا أَتَيْنَاهُمْ فَقَالَ إِي وَ اللَّهِ إِنَّهُمْ لَيَعْلَمُونَ بِكُمْ وَ يَفْرَحُونَ بِكُمْ وَ يَسْتَأْنِسُونَ إِلَيْكُمْ قَالَ قُلْتُ فَأَيَّ شَيْ‌ءٍ نَقُولُ إِذَا أَتَيْنَاهُمْ قَالَ قُلِ اللَّهُمَّ جَافِ الْأَرْضَ عَنْ جُنُوبِهِمْ وَ صَاعِدْ إِلَيْكَ أَرْوَاحَهُمْ وَ لَقِّهِمْ مِنْكَ رِضْوَاناً وَ أَسْكِنْ إِلَيْهِمْ مِنْ رَحْمَتِكَ مَا تَصِلُ بِهِ وَحْدَتَهُمْ وَ تُؤْنِسُ بِهِ وَحْشَتَهُمْ‌ إِنَّكَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ. [۳] عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ علیه‌السلام قَالَ: قُلْتُ لَهُ الْمُؤْمِنُ يَعْلَمُ بِمَنْ يَزُورُ قَبْرَهُ قَالَ نَعَمْ وَ لَا يَزَالُ مُسْتَأْنِساً بِهِ مَا دَامَ عِنْدَ قَبْرِهِ فَإِذَا قَامَ وَ انْصَرَفَ مِنْ قَبْرِهِ دَخَلَهُ مِنِ انْصِرَافِهِ عَنْ قَبْرِهِ وَحْشَةٌ. [۴]» 📚 منابع روایات: [۱] كافی (شیخ‌کلینی)، ج۳، ص۲۲۹، ح۱۰ [۲] الأمالی (شیخ‌طوسی)، ص۶۸۸، ح۵ [۳] من لایحضره الفقیه (شیخ‌صدوق)، ج۱، ص۱۸۰، ح۵۴۰ [۴] كافی (شیخ‌کلینی)، ج۳، ص۲۲۸، ح۴ یکی از از دنیا رفته بر فرزندان، زیارت قبورشان و انجام برای آنان است؛ که متأسفانه در دوران سیاه آخرالزّمان، اغلب اموات هم خیری از اولاد غفلت‌زده و دنیاپرست خود نمی‌بینند! کمترین خیرات مستمر و بدون هزینه‌ای که هر کسی می‌تواند برای پدر و مادر و دیگر اموات صاحب حقّ خود انجام دهد، این است که هر شب که در رختخوابش آرام گرفت، به شانۀ راست خود قرار گیرد و حال اموات خود در قبرشان را تصوّر و به آنان ترحّم کند و فاتحه و اخلاصی قرائت و به روحشان هدیه نماید. 🍂 «اللّهمّ عجّل لسیّدنا المظلوم الفرج.» @Hedayatgary