لقمهٔ حلال کنج دکّان خود نشسته پدر می‌نویسد حساب سالش را تا دوباره کنار بگذارد سهم خمس و زکات مالش را کاسب مورد وثوق محل با توکل، بدون دوز و دغل می‌گذارد میان سفرهٔ خود سال‌ها لقمهٔ حلالش را گرچه در طول زندگی گه‌گاه در بساطش نبوده غیر از آه هیچ‌گاه از حساب خمس و زکات جا نینداخت یک ریالش را بی سؤال و جواب می‌بخشد پدرم بی‌حساب می‌بخشد او که تنها، کمک به خلق‌ُ الله خوب کرده همیشه حالش را مثل رودی روان و در حرکت مثل باران لطیف و پر برکت می‌ستایم همیشه در شعرم روح بخشنده و زلالش را ✍🏻 #محمدحسین_مهدویان 🏷 #روز_پدر 🇮🇷 @Shere_Enghelab