✅ رهبری حوادث
🔸 مرحوم سیدمنیرالدین حسینی (ره)
الان هم شنيده ميشود كه ميگويند، خارجيها تا پنجاه سال يا صد سال ديگرشان فكر ميكنند. آن زماني كه بچه بوديم و منبريها اين حرفها را ميزدند فكر ميكرديم كه چطور ميشود انسان براي پنجاه سال بعدش فكر بكند؟! ميگفتيم، اينها كه «غيب» و امثال آن را هم نميدانند پس چگونه ميتوانند براي پنجاه سال بعد فكر بكنند؟! بعد يك كمي كه سنمان بالاتر رفت به نظرمان ميآمد كه يك عدهاي را مخصوص اين كار قرار ميدهند كه آنها بنشينند و فكر پنجاه سال ديگر را بكنند. خوب اين احتمال معقولتر بود! ولي بعد كه كمي بيشتر دقت كرديم فهميديم صحبت از اين حرفها نيست. اصلا يك عده را براي كشف قوانين جديد (در مراتب مختلف) قرار ميدهند. يعني ايجاد حوادث تا پنجاه سال آينده، در زمان فعلي دنبال ميشود. يعني چه؟! يعني اينها حوادث آينده را ميسازند و بعد شما فكر ميكنيد كه آنها پيشبيني كردهاند! البته يك بخش آن هم از برآوردها و پيشبينيها ميباشد ولكن اصل مطلب اين است كه، نسبت تأثير عملكرد ادراك بالا رفته است كه ميتواند تا پنجاه سال آينده كار كند. يعني مثلا اگر تئوري اولي ميتوانست ده مشكل را حل كند، بعد يك تئوري ديگري پيدا كردهايد كه ميتواند صد مشكل را حل كند كه در اين صورت مسلّم وقتي با صد مسئله برخورد كرديد حل آنها هم در دست شما خواهد بود. پس «رهبري حوادث» بدون اينكه قدرت تأمل در «ابزارهاي ايجاد حوادث» را نداشته باشيد امكان ندارد.
📕دوره عالی فلسفه، جلسه15
@social_theory