@soltannasir (مغان شیعه 8) مطالعه علم تاریخ بدون قرض و نیات شخصی , بسیار آموزنده و شیرین است . وقتی صحبت از شیعه می نماییم , عموم افراد جامعه , این فکر در خاطر مبارکشان می آید که تشیع همین جریانی است که علما و فقهای بزرگ شیعه آن را رهبری می نمایند . جریان فقها و علمای شیعه بدون شک 👈درست ترین و نزدیک ترین جریان👉 به امامان شیعه بوده است . اما وقتی به کتب فرق شیعه نگاه نماییم متوجه این نکته می شویم که در همان قرون نخست تاریخ اسلام تعداد فرق شیعه از یکصد افزون بوده است , تعدادی از این فرق توسط خود ائمه معصومین رد شده اند , و تعدادی دیگر توسط جریان علما و محدثین و فقهای شیعه که مرتبط با ائمه هدی بودند رد شده اند . تقریبا پس از شهادت هر امامی بر سر جانشینی آن امام دو یا چند فرقه جدید ایجاد می شده است . وجه مشترک بسیاری از فرقه های تشیع که تقریبا امروزه اکثر آنان منقرض شده اند . گرایش های عرفانی و معنوی و برداشت باطنی این فرق (فرقه ها ) از حقیقت امام هستند . فرقی (فرقه هایی ) نظیر اسماعیلیه که به باطنیه معروف است و فرقه اهل حق در ایران و فرقه ایزدی در عراق و فرقه نصیریه در سوریه و علوی های ترکیه از معدود بازمانده های این فرقه های باطنی شیعه در عصر حاضر می باشند . وجه اشتراک این فرق , گرایش عرفانی و معنوی و همچنین تفسیر و تاویل باطنی از آیات قرآن وحقیقت امام و تاثیر ادیان ایران باستان ( مهر پرستی , زرتشیت و زروانی و مزدکی و مانوی ) وگرایش به احیای سنت های ایران باستان و تساهل و عدم پای بندی به دستورات شریعت بوده است . از منظر علما و فقهای بزرگ شیعه این فرق جزء فرق غالی (در حق امامان) محسوب می شوند. هنگامی که صفویه زمام حکومت ایران را بر عهده گرفتند و برای اولین بار شیعه دارای حکومت مستقل شد . شاهان صفوی چون خواستند فقیهی کامل برای در دست گرفتن زمام امور شرعی حکومت خویش بر گزینند در 👈کل خاک ایران 👉چنین کسی را نیافتند و مجبور شدند از فقهای عرب لبنانی نظیر محقق کرکی در خواست نمایند که به ایران بیایند و به مرور سایر علمای شیعه بدلیل فشار عثمانی ها از لبنان به ایران آمدند و علمای شیعی عرب زبان سایر بلاد نیز به ایران صفوی آمدند . از دوران صفویه به بعد علما و فقهای شیعه به مرور توانستند , سایر نحله ها و گرایش های فکری شیعه را کنار بزنند و رهبریت اکثریت جهان تشیع را بر عهده بگیرند . البته ذکر این نکته ضروری است که شاهان صفوی با تمام قدرتی که به علما و فقهای شیعه دادند که بخشی از آن بدلیل کم نمودن نفوذ ارتش صوفیان قزلباش بوده است . ولی با این وجود به سنت هایی ایرانی نظیر نوروز و شاهنامه خوانی و موسیقی و ... اهمیت فراوانی می دادند . سنت هایی که برای دسته ای از این فقهای عرب تبار بیگانه بود. عزیزان فقیر نمی توانم منکر شوم که در بسیاری موارد به نظر فقها و علمای شیعه نزدیک می باشم و در مواردی نیز اختلاف دارم , اما برای شما داستان تشیع و ایران را مختصر نقل نمودم تا بدانید که می توانید ایرانی باشید و اعتقادات شیعه خویش را نیز حفظ نمایید و بدانید که تشیع مفهوم وسیعی داشته و بخاطر پاره ای مسایل از اعتقادات خویش نگذرید . فقیر تکثر اعتقادات را می پذیرم (هر چند که با بسیاری از این اعتقادات مخالف باشم ) و می دانم که تا تشکیل حکومت حقه حضرت صاحب الامر , وحدت کامل تحقق پذیر نیست . نکته ای که بسیاری از علمای شیعه از پذیرش آن خودداری می نمایند . مبحث مغان شیعه را در اینجا موقتا به پایان می بریم تا ان شاالله در آینده , دوباره به آن برگردیم و تکمیلش نماییم @soltannasir 💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛