@soltannasir (جبت و طاغوت 2) جبت و طاغوت دو واژه ای هستند که در آیه 51 سوره نسا در کنار یکدیگر آمده اند . مفسرین و اهل لغت در این که جبت و طاغوت چیستند با یکدیگر اختلاف بسیاری دارند . {ابن منظور در تعریف واژه جبت می نویسد « هر آنچه به جای خداوند پرستیده شود و گویند کلمه ای است که شامل بت و کاهن و ساحر و نظایر آن می شود ... شعبی گفته جبت یعنی سحر و طاغوت یعنی شیطان (لسان العرب , ذیل «جبت»)} مفسران اهل سنت از قول ابن عباس یکی از مصادیق ملموس طاغوت را کعب بن اشرف و جبت را حیی بن اخطب {از سران یهودیان معاند با پیامبر (ص) دانسته اند } در احادیث شیعه نیز مصادیقی برای جبت و طاغوت نقل شده است . علامه حسن مصطفوی در مورد واژه جبت و طاغوت در کتاب تفسیر روشن مجلد ششم صفحه 13 می گوید :👇👇👇👇👇👇 {جبت از کلمه عبری جابه گرفته شده و به معنی متکبری که ضعیف العقل و لایبالی است می باشد. و طاغوت : از ماده طغیان صیغه مبالغه و معنی تجاوز و بلند طلبی است که در جهت مادی باشد و یا معنوی و این دو کلمه شامل هر فردی می شود که دارای این دو صفت باشد , از جن و انس و شیطان که دور از رحمت خداوند متعال و منحرف از حق است . و اما تفسیر این دو کلمه : بدو بت از اصنام , برخلاف است . } نکته : واژه جابُه یا گاووه גאווה درعبری به معنای غرور است . اما فقیر بالشخصه نظر علامه مصطفوی را در مورد انتساب واژه جبت به کلمه گاووه را نمی پسندم . بُستانی واژه جبت را سریانی  و به معنای تو خالی دانسته که استعاره از هر چیز پوچ  و بی‌فایده است. همچنین در روایتی از پیامبر اکرم که در کتاب سنن ابی داود آمده :  طیره (فال زدن، تفأل) و عیافه  (نوعی پیشگویی با خط کشیدن روی زمین  یا پراندن پرنده ) و طرق (نوعی پیشگویی با پرتاب سنگریزه ) از مصادیق جبت‌اند. برخی از محققین اصل واژه جبت را از واژه جبس به معنای پست و فرومایه می دانند .   جوهری در الصحاح می گوید : چون در زبان عربی ، دو حرف ج و ت بدون حروف ذولقیه (حروفی که مخرج آنها نوک و کناره‌های زبان است، یعنی ر، ل، ن) در یک واژه جمع نمی‌شود، جبت نمی‌تواند واژه‌ای عربی باشد.  اما بر طبق نظر بیشتر محققین واژه جبت دارای اصلی حبشی می باشد . و بنا به نظر عکرمه جبت در لغت حبشی به معنای شیطان می باشد . در مورد واژه طاغوت نیز اکثر فرهنگ نویسان طاغوت را صیغه مبالغه (اصل آن بر وزن فعلوت که سپس به وزن فاعول تبدیل شده است ) و از ریشه طغیان گرفته شده است . عده ای از محققین اصل آن را آرامی یا عبری یا سریانی می دانند. عده ای معتقدند که واژه طاغوت عبری می باشد. زیرا در زبان عبری حرف «و ت » از زوائدی است که به انتهای کلمات عبری افزوده می شود . چنانچه واژه طالوت از کلمه ای به معنی طول به همین ترتیب ساخته شده است . و گاه« واو »و« تا » در عبری به عنوان پسوند جمع به کار می رود. @soltannasir 🐚🐚🐚🐚🐚🐚🐚🐚🐚🐚🐚🐚🐚🐚