@soltannasir           { نگاهی به نام واژه الیاس ۲ } ادامه...👇 🔶همانگونه که ملاحظه نمودید واژه یاهو و یهوه هر دو یکی است و این را از نام واژه الیاهو می توان بدست آورد. زیرا معنای آن می شود خدای من یاهو است. از اینجا می توان این نظریه را مطرح کرد که یاهو که عمدتا در ذکر درویشان علوی ( خاکسار و فتیان و حروفی و ...) بسیار مرسوم است و اکثرا آن را به گونه یا(ای) هو (او، هویت مطلقه عامه) ترجمه می نمایند متفاوت از نام هو (او، هویت مطلقه عامه) است. هر چند امروزه آن را به همانگونه یا (ای) هو (او) ترجمه می کنند. اما به نظر ما نام واژه ای کهن است که از گذشته های دور موجود بوده و در دوره اسلامی که صورت کهن آن گم گشته بود آن را به صورت دو واژه یا و هو ترجمه کردند. یاهو اسم خاص خداوند است که شاید به مانند هو اشاره به مقام ذات هم داشته باشد. منتهی غیر از هو است.  یهودیان بر اساس شریعت خویش از بردن نام یهوه (معادل عبرانی یاهوی آموری) منع شده اند و تنها کُهِن اعظم که از فرزندان هارون نبی الله است. می توانست در روز عید یوم کیپور این نام را در هیکل بکار ببرد. علامه طباطبایی در دستورات و مواعظی که به علامه طهرانی در یازدهم ربیع الاول در شهر طهران هنگامی که علامه طهرانی خدمتشان رسیده بودند می فرمایند : 👇 { ۱: مراقبه به تمام معنی ۲: ذکر توحید 《لا اله الا الله》یا لفظ جلاله 《الله》 یا ذکر مبارک 《هو》 و 《یا هو》 (علامه طباطبایی) فرمودند: ذکر 《یا هو》 خیلی ذکر حادی است و لذا مشایخ و اساتید اخلاق این ذکر را بسیار با احتیاط و در موارد بسیار نادری می دهند و با تعداد کم مثلا ذکر جلاله یا توحید یا 《لا هو الا هو》را سه هزار مرتبه یا پنج هزار مرتبه می دهند، ولی ذکر 《یا هو》را پانصد یا هفتصد مرتبه می دهند.} (مطلع انوار جلد سوم صص ۲۱۲ و ۲۱۳) نکته : اگر ذکر یاهو آنگونه که علامه طهرانی می نویسند. یا هو یعنی متشکل از دو جز یا و هو باشد. چرا ذکر 《هو》 یا 《لا هو الا هو》 آنگونه که استادشان علامه طباطبایی نقل می نمایند. حاد نیست؟! چرا یاهو حاد است؟! اما  دو ذکر دیگر خیر ؟! همانگونه که گفته شد یاهو صورت کهن تری از اسم یهوه است. که اسم خاص خداوند است. این اسم آنقدر بزرگ است که در یهودیت تنها کُهِن اعظم اجازه داشت آن را در روز یوم کیپور به زبان آورد. این ذکر بقدری عظیم است که زیاد بر زبان آوردن بخصوص بر دل کوبیدنش اثرات وضعی بر جسم و جان می گذارد و نیاز به علو روحی و تلطیف جسم و جان دارد. در احوالات بزرگی آورده اند که وی به یکی از مریدان ذکر یاهو را به عددی نسبتا کثیر دستور داده بود و مرید پس از انجام عمل بخشی از صورتش کج می شود. چون به پیش ایشان می آید شیخ مربوطه با یکی سیلی صورت وی را به حالت اولیه باز می گرداند. اینکه چرا نام یهوه در یهودیت منع شده و ذکر یاهو به عدد کثیر عوارض دارد. شاید علتش این باشد که این‌ ذکر نوعی زجر برای روحانیون و گروه خاصی از ملائکه و کروبیان ملکوت اعلی باشد. و یا شاید حق تبارک تعالی گروه خاصی از ملائکه موکل را بر این اسم موکل نموده است که بر زبان راننده این ذکر را اگر طهارت ظاهر و باطن نداشته باشد؛ تنبیه نماید ! پ ن: خواننده گرامی توجه نماید فقیر احتمالی را مطرح کرده ام و حکم کلی نداده ام. یکی از شواهد  ما بر درست بودن یکی از دو فرض بالا وجود فرشته یاهوئیل یا همان متاترون در ادبیات عرفانی و قبالایی یهود است که در علوم غریبه اسلامی میططرون نامیده می شود و بعضی محققین غربی وی را همتای میترای ایرانی و نامش میتاترون را شکل تغییر یافته میترای ایرانی دانسته اند. در ادبیات عرفانی یهود متاترون یهوه کوچک نامیده می شود. نام دیگر وی در عالم فرشتگان یاهوئیل است. اما کلمه یاهو در احادیث و روایات اسلامی ظاهرا تنها در یک جا بکار رفته است که به نظر فقیر  بسیار قابل تامل است. زیرا در روایت از آن با عنوان اسم اعظم‌ یاد شده است. به فقرات زیر توجه نمایید: 👇 {شیخ صدوق در توحید، ص ۸۹ روایت می‌کند از حضرت امام صادق از حضرت امام باقر علیهما السلام که فرمودند: حَدَّثَنِی أَبِی‌ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیهالسلام قَالَ: رَأَیْتُ الْخَضِرَ علیهالسلام فِی الْمَنَامِ قَبْلَ بَدْرٍ بِلَیْلَةٍ فَقُلْتُ لَهُ عَلِّمْنِی شَیْئاً أُنْصَرْ بِهِ عَلَى الْأَعْدَاءِ فَقَالَ قُلْ 👈یَا هُوَ یَا مَنْ لَا هُوَ إِلَّا هُوَ 👉فَلَمَّا أَصْبَحْتُ قَصَصْتُهَا عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلّم فَقَالَ لِی یَا عَلىُ عُلِّمْتَ الِاسْمَ الْأَعْظَمَ فَکَانَ عَلَى لِسَانِی یَوْمَ بَدْرٍ وَ إِنَّ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ علیهالسلام } ادامه...👇 @soltannasir