@soltannasir { مکاشفه ای از جناب میرمحقق داماد2} ادامه نظر نویسنده کتاب « میرداماد بنیانگذار حکمت یمانی » جناب علی اوجبی : 👇👇👇👇👇 در بخشی از نخستین خلسه که در تاریخ 1011 ه . ق رخ داده - و ذکر آن گذشت - چنین می گوید :👇👇👇 ظهور کرد در پیش من نور درخشان و خیره کننده ای با جلال و عظمت و به صورت انسانی که بر بال راست آرمیده باشد . به همان نحو ، شکل نورانی دیگری با جلال بیشتری مشاهده کردم که در زیبایی خود می درخشید و درخشش او به اطراف و جوانب ساطع بود . همچنان بود که گویی در گوش جان من خوانده بودند که آن شیخ نورانی شمایل شاه مومنان حضرت امیرالمومنین علی بن ابی طالب (ع )امام اول بود ، در حالیکه شیخ آرمیده یا نشسته حضرت رسول اکرم ص را می نمود . (( از لحن میرداماد چنین بر می آید که با نهایت شعف و سرور تسلی خاطر زائد الوصفی از لطف و کرامت حضرت امیر به واسطه ی این خلسه ی روحانی برای قلب پر درد و غم خیز او حاصل گردیده است . مطلب مهم در حدیث مزبور این است که امام اول ، امیرالمومنین ع وی را به رموز و اشاراتی آشنا می کند و دعای حفظ را به وی می آموزد که با از بر خواندن آن از گزند مصائب مصون خواهد ماند . دعای مزبور عبارت از تذکر ذهنی به چهارده معصوم - اعنی حضرت رسول اکرم ، حضرت فاطمه الزهرا ، و دوازده امام - می باشد که بنده ی حق را احاطه کرده و از وی حراست می کنند . در مقابل پیغمبر اکرم ص ، دست راست مولا امیر المومنین ، دست چپ یازده امام و عقب سر پنج تن آل عبا ، مشرف بر این گروه بالای سر و در مرکز فاطمه زهرا دخت رسول ، مجمع الانورین و و مقطع دو تشعشع و دو منبع نور -یعنی نور نبوت و نور ولایت - بالاخره افسری نورانی از ملایک، گروه مقدس و تجلی دایره قدس را تمام عیار می سازد . در اینجا و در این مقام ، نکات و دقایقی لطیف و روشن در زمینه ی روانشناسی مذهبی و معنوی به خاطر خطور می کند که بسیار قابل ملاحظه است :👇 اول اینکه در حیات باطنی شخص میرداماد ، واقعه مهم و حدیث لطیف و بی مثالی است که طی سالهای متمادی دوره ی تکوین و تحیو خود را پیموده و ملازم با تذکر و تفکر جلوه ی ظهور یافته است . احساس حضور و مشاهده به درجه ای شدید و عالی بوده است که میرداماد پس از خروج از حالت خلسه می گوید : (( تا روز حشر به آرزو و تمنای تجدید و احیای این منظره ی دلپذیر خواهم نشست .)) ادامه دارد .. @soltannasir 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌷🌷🌷🌷