#سرگذشت #برشی_از_یک_زندگی #الفت #قسمت_دوازدهم بشقاب و هل دادم سمت جلو و گفتم ممنون از محبتت جبران میکنم حتما. یکی دو روز مهلت بده جایی رو پیدا میکنم و میرمبلند شدم و رفتم اتاق پشتی دلم میخواست انقدر داد بزنم و گریه کنم که خفه بشم جرات اینکه خودمو خلاص کنم هم نداشتم یه گوشه تو خودم جمع شدم حس کردم دستی روی بازوم نشست و چشم باز کردم کسی نبود اما بازم حسش میکردم گفتم میبینی روزگار منو الان دیگه برام شوهر پیر و هم غنیمت میدونن چون سربارشون هستم نفسهاش نزدیک گوشم بود حسش میکردم انگار واقعا دیوانه شده بودم داشتم با کی حرف میزدم تصمیم گرفتم فردا برم سراغ بهرام و بگم که راضی ام حداقل بهرام پول داشت میدونستم که قرار نیست در حق زن و بچه اش ظلم کنه و کم بزاره براشون وقتی تقدیر من داشت سمتی میرفت که من حتما زن دوم بشم حداقل با کسی ازدواج کنم که دوسش دارم بالش و گذاشتم و روی گلیم دراز کشیدم و به خواب رفتم صبح شده بود با صدای اذان بیدار شدم.بدنم مثل چوب خشک شده بودخیلی دلخور بودم از آدمای دور و برم یکم با خدای خودم راز و نیاز کردم و التماسش کردم نزاره راه غلط برم هرچی صلاحم بود و جلو پام بزاره دستمزدی که بهم داده بودن و گذاشتم روی تخته جلوی قالی و بقچه ام و برداشتم و آروم رفتم بیرون صبح زود بود و کسی تو کوچه نبود همه جا خلوت بود آروم آروم راه افتادم و رفتم سمت بازار مغازه ها بیشترش بسته بود و تک و توک چند نفری داشتن جلوی مغازه اشونو آب و جارو میکردن و از جلوی هر کدوم رد میشدم با تعجب نگام میکردرسیدم جلوی مغازه بهرام بسته بود رفتم یه گوشه پیدا کردم و نشستم اونجا حالم از خودم داشت بهم میخورد ای کاش آقام اینطور نمیکرد ای کاش حداقل یه سر پناه داشتم چادرمو کشیدم جلوی صورتم تا کسی نشناسدم بلاخره بهرام اومد و مغازه اشو باز کردبلند شدم و رفتم جلو سلام دادم برگشت با تعجب سمتم و گفت اینجا چیکارمیکنی بیا تو رفتم تو مغازه کر کره رو کامل بالا نداد گفت چیزی شده گفتم نه گفت پس چرا اینطور پریشونی گفتم اومدم بهت بگم که قبول میکنم لبخندی زد و گفت ممنونم واقعا کی بیام خونتون برا خواستگاری صندلی و کشیدم سمت خودمو و نشستم و گفتم کجا بیای خواستگاری نگاهی به بقچه های تو دستم کرد و گفت فرار کردی؟گفتم نه صبر کن برات تعریف کنم هر چی سرم اومده بود و گفتم براش خیلی ناراحت شد سرشو انداخت پایین و گفت خدا رحمت کنه مادرتو چرا زودتر نیومدی پیشم گفتم نمیخواستم یکی بشم مثل زن بابام گفت بخدا من کم نمیزارم من بدون تو انگار تو قفسم کاری نمیکنم که مدیون کسی بمونم گفت پاشو بریم یه جایی گفتم کجا گفت بیا بریم بعدا میگم بهت بقچه هامو همون جا تو مغازه گذاشتم و باهاش راهی شدم رفتیم سمت همون ماشین کادیلاک که اومده بود جلوی مدرسه سوار شدیم و اول رفت برام صبحونه سر شیر و عسل و نون تازه گرفت و اومد تو ماشین و روند یه جای سر سبز و گفت بیا صبحونه بخوریم و بعد بریم سراغ کارامون گفتم چه کاری بهرام گفت یه خونه قدیمی دوستم داره چند بار بهم پیشنهاد داد ازش بخرم اما من نیازی نداشتم الان برم پیشش اونجا رو بخرم که بشه خونه من و تو حس گناه داشتم ولی مجبور بودم ادامه بدم نمیتونستم به خودم بقبولونم که باید زن یکی بشم که هم سن پدرمه امان از بی کسی امان صبحونه رو خوردیم و راه افتادیم سمت خیابان عباسی جزو محله های خوش نام تبریز بود جلوی یه بنگاهی نگهداشت و به من گفت تو بشین الان میام رفت تو بنگاه و با یه پسر جوون سلام و علیک کرد و یکم حرف زدن و خندیدن گاهی بهرام نگاهی به من میکرد و لبخند میزدبعد چند دقیقه بهرام بلند شد و پسر جوون یه کلید داد دستش و بهرام و آورد بدرقه کرد بهرام اومد تو ماشین و کلید و گرفت سمت من و گفت مبارکه عروس خانم اینم خونه جدید لبخندی زدم و تشکر کردم اما خدا میدونه ته دلم چه خبر بودگفت بریم خونه رو ببینیم و وسایل بخریم براش ماشین و استارت زد و رفت سمت خونه خونه های اینجا خیلی خوشگل و بزرگتر از محله ما بود از سر و وضع ادماش معلوم بود وضعشون خوبه جلوی یه در سفید رنگ ماشین و نگهداشت و پیاده شد و گفت اره همینجاس کلید و انداخت و در و باز کرد و اشاره کرد بهم که پیاده بشم.حیاط دلبازی داشت و یه خونه صد متری بود با دو تا اتاق حموم و دستشویی و آشپزخونه هم اونور حیاط بودن بهرام نگاهی بهم کرد و گفت میپسندی گفتم از سرمم زیاده برای منی که سقفی بالا سرم ندارم بهرام اخمی کرد و گفت اینا چه حرفیه که میزنی هر کی یه سرنوشتی داره شاید این اتفاقها افتاده که تو رو سمت من هل بده حرفو عوض کرد و گفت خب این از خونه بریم وسیله بخریم لبخندی زدم و باهم دوباره سوار ماشین شدیم.بهرام رفت سمت بازار و گفت عروس که بدون حلقه و طلا نمیشه جلوی بازار زرگرها ماشین و پارک کرد‌. ادامه دارد... •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f