روش ابن عربی در مواجه با آیات و احادیث ابوالعلاء عفیفی در شرح فصوص الحکم از قول مستشرق انگلیسی(علامه نیکلسون) چنین نقل می کند: «او(ابن عربی) همواره ، نص آیات و احادیث را گرفته و آنها را به روشی که در نوشته های فیلون یهودی و اریژن اسکندری شناخته ایم تأویل می کند... او هر فصی از فصوص بیست و هفت گانه را به تعدادی از آیات قرآن و احادیث نبوی مستند می کند [به این ترتیب که]در ابتدای هر فص، آیات و احادیث را به کلمه خاصی که متناسب حکمت آن فص می باشد ارتباط می دهد ... هدف ابن عربی در همه این موارد این است که بر اساس روش خاص خود در تأویل، معانی و مفاهیمی از آیات و احادیث که مورد نظرش بوده است را بیان می کند. پس اگر ظاهر آیه ، روش فکری او را ۔ یعنی اندیشه تشبیه و تجسیم [خداوند] - تایید کند، همان معنای ظاهری ایه را می گیرد و در غیر این صورت این آیه را در معنای غیر ظاهری خود تغییر می دهد» 📚منبع: فصوص الحکم ج۱ ص۱۲/محی الدین ابن عربی/تعلیقة: ابوالعلا عفیفی/ناشر: دار إحياء الكتب العربية/قاهره @sonnat_voice