جایگاه امام علیه السلام در کلام ایشان إمام رئوف حضرت علیِّ بْنِ مُوسَی الرّضا عَليهِ‏ السَّلام می فرمایند: «امام «اَبرى بارنده»، «بارانى شتابنده» و «خورشیدى فروزنده» است؛ امام «همدم و رفیق»، پدرمهربان، «برادر دلسوز» و در جایگاه «مادر نیکو خصال» است. امام «اَمین خدا» در میان مردم، «حجّت او» بر بندگانش، «خلیفه او» در زمین و «دعوت کننده» به سوى خدا و «دفاع کننده» از حریم إلهی است. امام از گناهان «پاک» و از عیب به دور است. به علم مخصوص گشته و به حلم علامت یافته است.» 📚تحف العقول ج۱ص۴۳۹/ابن شعبة حرانی/ناشر:مؤسسة النشر الاسلامي/قم @sonnat_voice