ظری ثبت نشده است.
ثبت نظر
● ابراهيم چراغي - تفسیر تسنیم
خدای سبحان در این آیه به وحدانیت خویش شهادت میدهد و فرشتگان و علمای راستین نیز به یگانگی او گواهی دادهاند و این شهادت در حال قیام به قسط است.
به جهت عظمت «مشهود به»، کلمه «توحید»، یعنی «لا إله إلاّ الله» در این آیه تکرار شده است و این به معنای تکرار شهادت است، پس این آیه دربردارنده دو شهادت از خدا و یک شهادت از فرشتگان و عالمان الهی است که شهادتشان میان دو شهادت خداوند آمده است.
[ نظرات / امتیازها ]
امتیاز داوران :
امتیاز کاربران :
نظرات کاربران :
نظری ثبت نشده است.
ثبت نظر
● عبدالله عبداللهي - اثنی عشری
شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ وَ الْمَلائِکَةُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ قائِماً بِالْقِسْطِ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ «18»
«1» خصال صدوق، حدیث 1184- تفسیر نور الثقلین، جلد اوّل، صفحه 267، حدیث 62
«2» محاسن برقى صفحه 53، باب 62 از کتاب ثواب الاعمال، ثواب استغفار الوتر (در جامع احادیث الشیعه نیز این روایت از محاسن نقل شده است، نه از شیخ طوسى)
تفسیر اثنا عشرى، ج2، ص: 39
شأن نزول: در اسباب النزول: دو حبر از احبار، از شام به مدینه آمدند و حضرت خاتم صلّى اللّه علیه و آله و سلّم را به علامات و صفات مندرجه در کتاب تورات بشناختند، گفتند: ما را مسئله‌اى هست، اگر جواب دهى ایمان مى‌آوریم.
گفتند: خبر ده ما را اعظم و اکبر شهادتى که در کتاب خدا مى‌باشد کدام است؟ آیه شریفه نازل شد:
شَهِدَ اللَّهُ: گواهى داد خداى تعالى، یعنى به نصب دلایل بر وحدانیت و انزال آیات ناطقه به آن ثابت و محقق و مبین گردانید، أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ: بدرستى که شأن چنین است که نیست در عالم وجود، خدائى قابل ستایش و پرستش مگر ذات یگانه او. «سید رضى» در تفسیر این آیه چند وجه ذکر فرموده:
1- شهادت در اصل، طریق است براى علم. و وصف شود ادا کننده شهادت به آنکه او شاهد است در وقتى که اداى شهادت او طریق باشد به حصول علم براى غیر او. بنابر این مراد شهادت الهى به وحدانیت خود، دانا ساختن بندگان است به یگانگى خود به ظهور آیات بینات، تا محقق گردد نزد آنها صحت مطلب.
2- مراد به شهادت آنچه مبناى خلق است از احتیاج به سوى او که تمامى مخلوقات، فقر ذاتى دارند نسبت به غنى بالذات؛ پس خضوع و خشوع نمایند بدرگاه او از غنى و فقیر و قوى و ضعیف.
3- شهادت دهد خداى تعالى نزد خلق، به تدبیر عجیب و صنع غریب و قدرت کامله و حکمت بالغه به اینکه: نیست در عالم وجود موجودى قابل الهیت، مگر ذات یگانه بى‌همتاى او.
وَ الْمَلائِکَةُ: و شهادت دادند همه ملائکه، به بیان دلایل و عظمت آنچه معاینه کردند از عظیم قدرت حق تعالى و بسط املاک و افلاک از سمک تا سماک و آنچه در آسمان و زمین و بین آنها است نزد انبیاء و رسل، اقرار به کبریائیت و عظمت ذات احدیت، وَ أُولُوا الْعِلْمِ: و شهادت دهند صاحبان علم به دانش و بینش خود به الهیت و وحدانیت ذات سبحانى.
تفسیر اثنا عشرى، ج2، ص: 40
تبصره: آیه شریفه دال است بر عظمت و شرافت علماى حقه، که شهادت آنها را خداى تعالى قرین و مقارن شهادت خود گردانیده، لذا قدر و منزلت ایشان به درجه کمال است.
«در مجمع البیان» و «مبانى»- از حضرت رسالت صلّى اللّه علیه و آله و سلّم مروى است که فرمود: ساعة من عالم یتّکئ على فراشه ینظر فى علمه خیر من عبادة العابد سبعین عاما: «1» یک ساعت که عالم تکیه بر فراش خود و تأمّل و فکر در علم خود نماید، بهتر است از عبادت عابد هفتاد سال.
امتیاز داوران :
امتیاز کاربران :
نظرات کاربران :
نظری ثبت نشده است.
ثبت نظر
» تفسیر کاشف
شَهِدَ اَللّٰهُ أَنَّهُ لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ هُوَ وَ اَلْمَلاٰئِکَةُ وَ أُولُوا اَلْعِلْمِ قٰائِماً بِالْقِسْطِ لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ هُوَ اَلْعَزِیزُ اَلْحَکِیمُ گواهى خداوند به وحدانیّت خود، از افعال اوست که هیچ کس جز او نمى تواند آن را انجام دهد خداوند فرموده است: «به زودى آیات قدرت خود را در آفاق و در وجود خودشان، به آنها نشان خواهیم داد تا برایشان آشکار شود که او حقّ است آیا اینکه پروردگار تو در همه جا حاضر است کافى نیست»
امّا گواهى دادن فرشتگان به وحدانیّت خدا، براى آن است که آنها بر ایمان به خدا سرشته شده اند مقصود از «أُولُوا اَلْعِلْمِ » در اینجا، پیامبران و تمامى دانشمندانى هستند که خدا آنان را در دعوت به سوى خود، جانشین انبیا قرار داده است مقصود از شهادت عالم، دلیلى است که وى براى قانع ساختن جویندگان حقیقت اقامه مى کند
مقصود از قسط در سخن خداوند: «قٰائِماً بِالْقِسْطِ » عدالت در دین و شریعت و نیز عدالت در قوانین طبیعت و نظام حاکم برآن است خداوند متعال مى گوید: «ما آسمان و زمین و آنچه را میان این دوست به بازیچه نیافریده ایم»
پاسخ: روش قرآن آن است که اصول مهمّ عقیده، به ویژه وحدانیّت را تکرار و برآن تأکید مى کند تا همۀ شبهات را برطرف سازد ما قبلا در