بسم الله النور ما همینیم! ظاهر و باطن دبیرخانه‌ی اشراق همین است. افتتاحیه و اختتامیه و نشست خبری و لوح و تندیس و آرم و لوگو و پوستر و... اول از همه برای خودمان مسخره است و خوب می دانیم با کارهای نمادین قرار نیست هیچ معجزه‌ای در شعر حوزه اتفاق بیفتد. از همان روزی که سید جواد دوباره تیم را دور هم جمع کرد و معلوم شد کی دبیر علمی باشد، کی دبیر اجرایی و رسانه‌ای باشد و کی دبیر نشست‌های تخصصی، قرارمان بر این شد که هر کس هر کاری که از دستش بر می‌آید انجام بدهد. فارغ از اینکه مسئولیت رسمی‌اش چیست... مثل قبل، مثل همیشه. مثل شب‌های شعر حجره که سال 90 و 91 برگزار می‌شد؛ شب‌های شعر حجره‌ای که دو تا دبیر داشت و یک مجری-کارشناس و یک کارشناس و چند شاعر برجسته‌ی حوزوی. و توی هر مدرسه‌ای این نقش‌ها عوض می‌شد. آقای مجری کارشناس هفته‌ی قبل، این هفته می‌شد شاعر برجسته‌ی حوزوی و شاعر هفته‌ی قبل می‌شد کارشناس و مجری کارشناس می‌شد کارشناس. هفته‌ی بعد دوباره جاها را عوض می‌کردیم و الحمدلله این تیم توی همان جلسات شیرین روز به روز دوستان و همراهان بیشتری پیدا کرد. مسئولین بالادست عوض شدند... پرچم ها عوض شدند... آرم ها عوض شدند... اما دوستی‌های ما تغییر نکرد و روز به روز بیشتر و محکم‌تر شد. خلاصه اینکه چند ماهی قرار است زیر پرچم اشراق باشیم و همراه دوست‌های قدیمی‌مان دنبال دوست‌های جدیدتر و بیشتر بگردیم. ما همینیم! مثل همین عکس! مرتب جاهایمان را با هم عوض می کنیم؛ مرتب نقش‌هایمان تغییر می‌کند؛ اما رفاقتمان و دوستی‌هایمان و دغدغه هایمان نه... اگر جایی کار را خراب کنیم اول از همه خودمان به خودمان می‌خندیم! مثل توی این عکس که قدم اوّلمان را خراب کرده‌ایم و نشسته‌ایم توی محفل بدون شرکت کننده! هم به خودمان خندیدیم که برای این محفل خالی یک هفته شب و روز دوندگی کردیم و هم نشستیم به فکر کردن برای درس گرفتن از اشتباهات... ✍️حسن بیاتانی کانال حاشیه‌نگاری شب‌های شعر اشراق: @shabhaye_eshragh —————————— 🆔 @ss_alavi_ir