آن ملتی که اسیر احساسات پست کننده و ذلیل کننده‌ی خودش نباشد، اسیر خصلت‌های منفی خودش نباشد، اسیر هوی و هوس و شهوات خودش نباشد، اسیر ترس و طمع خودش نباشد، آن ملت اسیر قدرت‌های بیرون از وجود خودش، قدرت‌های جبار، قدرت‌های ظالم و ستمگر هم نخواهد بود و این یک نسخه‌ای است که برای تمام ملت‌های عالم علی‌السواء قابل اجراست و دوای درد همه‌ی ملت‌هاست؛ یعنی آزادی درونی، آزادی معنوی، آزادی از زنجیرهایی که بازدارنده‌ی انسان هستند از حرکت، از فعالیت، از اراده؛ اما این زنجیرها بیرون از وجود او نیستند، در درون خود اوهستند؛ آزادی از اینها. این یکی از فرق‌های اساسی میان نظر اسلام در باب آزادی و نظر مکاتب غربی است. ۶۵/۱۰/۰۵ @t_manzome_f_r مجموعه‌ی تبیین منظومه فکری رهبری