📗بریده‌ای از جلسۀ یازدهم کتاب طرح کلی اندیشۀ اسلامی در قرآن روح توحید: نفی عبودیت غیر خدا همۀ انبياى عظام الهى آمدند تا مردم را موحد كنند. موحد كنند يعنى چه؟ يعنى زنجير اطاعت غير خدا را از دست و گردن آنها باز كنند. و خودِ قرآن، به‌اين‌معنا تصريح مى‌‌كند یک‌جا؛ «وَ يَضَعُ عَنهُم اِصرَهُم وَ الاَغلالَ الَّتي كانَت عَلَيهِم» تا بار سنگين را از دوش آنان برگيرد و غل‌‌هايى كه بر آنان بسته است، از آنان باز كند. و توحيد وقتى‌كه با اين ديدگاه نگاه مى‌‌شود، وقتى با اين نظر، شما توحيد را نگاه مى‌‌كنيد، مى‌‌بينيد يك فكرى‌ست، يك اصلى‌ست اصلاً براى زندگى؛ مربوط به نظام اجتماعى، مربوط به جهت‌‌گيرى انسان‌‌ها در همه حال، مربوط به كيفيت زندگى كردن جامعه‌‌هاى بشرى‌ست. ببين چقدر اين توحيد تفاوت دارد با توحيدِ خدا یک است و دو نیستِ خشکِ بى‌‌مغزِ بى‌‌روح و ندانسته؛ توحيد يعنى اين. حالا بنده در آيات قرآن موارد فراوانى را پيدا كردم، اگر مى‌‌خواستم همۀ آنجاهايى‌‌كه به‌‌طور وضوح اين معنا از آن استفاده مى‌‌شود در قرآن، ذكر بكنم و اينجا بياورم، لازم بود كه پنج، شش ورق حداقل براى شما كاغذ فراهم كنيم. بنده دو جايش را آوردم، دو نمونه از آنجاهايى‌كه خوب به‌دست مى‌‌آيد كه اطاعت غيرِ خدا، عبادتِ اوست و توحيدِ خالص، روح دين، پايۀ دين، عبارت است از آنکه انسان، منحصراً از خدا اطاعت بكند و از برنامۀ خدايى و از نظام خدايى و از تشكيلات الهى. دو نمونه فقط، كه اين مطلب از آن استفاده مى‌‌شود، اينجا ذكر شده و شما مى‌‌توانيد براى پيدا كردن اين موضوع، با اين ايده به قرآن مراجعه كنيد. به قرآن مراجعه كنيد. سعى كنيد با قرآن آشنا بشويد، سعى كنيد محتاج اين نباشيد كه آيه‌‌هايى را من بيايم برايتان معنا كنم. خودتان را به اين گنج بى‌‌پايان و درياى بى‌‌كران نزديك كنيد. @t_manzome_f_r