📗بریده‌ای از جلسۀ هجدهم کتاب طرح کلی اندیشۀ اسلامی در قرآن نخستین نغمه‌های دعوت انبيا در شروع انقلاب و رستاخيز اجتماعى و عقيدتى، با مردم مجامله نكردند هرگز. چنين نبوده است كه يك مدت زمانى مردم را سرگردان كنند با يك حرف‌‌هاى ديگرى، با يك شعارهاى ديگرى، و بعد از آنى‌كه يك مقدارى موفقيت پيدا كردند، بعد آن شعار اصلى را در ميان بگذارند، نه؛ از اول با صداقت و با درستى و راستى، آن هدف واقعى و نهايى خود را بيان كردند، و آن چه بود؟ آن هدف، عبارت بود از #توحيد. همان‌‌طورى‌كه در روزهاى گذشته تشريح كرديم، توحيد همه‌چيزِ مكتب انبياعليهم‌‌السلام است. توحيد و معرفت خدا هم مايۀ تكامل و تعالى روح انسان است، كه اين هدف عالى و نهايى انبيا است، و هم طرح توحيد به‌معناى ايجاد يك محيط الهى، يك جامعه و نظام الهى، يك نظام عادلانه، يك نظام بى‌‌طبقه، يك نظام بدون استثمار، يك نظام بدون ظلم، به‌معناى تشكيل يك‌چنين نظامى‌ست و اين همان محيط متناسبى‌ست كه ديروز مى‌‌گفتيم براى پرورش موجود انسانى، لازم و ضرورى‌ست. توحيد همه‌چيز مكتب انبيا است. اعتقاد به توحيد و وجود خدا و وحدانيت خدا هم تأمين‌‌كنندۀ هدف نهايى و غایى انبياست، و هم اینکه آن محيطى را که براى انسان‌‌سازى لازم مى‌‌دانند، براى پياده‌‌كردن كارخانۀ آدم‌سازى؛ توحيد بهترين و گوياترين شعار است؛ براى خاطر اینکه جامعۀ توحیدی يعنى جامعه‌‌اى كه در آن، خدا فقط آقايى و خدايى مى‌‌كند. #خلاصه #کتاب_اول #جلسه_هجدهم #کتاب_طرح_کلی_اندیشه_اسلامی @t_manzome_f_r

📗بریده‌ای از جلسۀ نوزدهم کتاب طرح کلی اندیشۀ اسلامی در قرآن گروه‌های معارض باوجود اینکه انبيا با سلطان مبين، با حجت آشكار آمدند، همه‌جا نور با خود همراه داشتند، همه‌جا انسان‌‌‌ها را روشن كردند، هيچ‌وقت مغلق‌‌‌گويى نكردند، هيچ‌وقت اصطلاحات فيلسوف‌مآبانه به مردم تحويل ندادند، فلسفه‌بافى نكردند براى مردم، صاف و راست و صريح حرف زدند با مردم؛ با‌وجود اين، مردم بايد خيلى زود قبول مى‌‌‌كردند، مردم بايد خيلى زود صحت و اِتقان سخن پيغمبران خدا را درك مى‌‌‌كردند. علت چیست كه اين‌قدر عناد و تعصب و لجاجت به خرج داده مى‌‌‌شد، و دعوت انبيا به‌زودى و آسانى پذيرفته نمى‌‌‌شد؟ چرا؟ همين كَهَنِه و احبار و رهبان و همان طبقه‌‌‌اى كه قرآن از آنها به نام احبار و رهبان ياد مى‌‌‌كند، اينها مانع مى‌‌‌شدند. مردم را مى‌‌‌خواندند به پايبندىِ هرچه بيشتر به سنت‌‌‌هاى فكرى غلط و پندارهاى خرافى موروثى. #خلاصه #کتاب_اول #جلسه_نوزدهم #کتاب_طرح_کلی_اندیشه_اسلامی @t_manzome_f_r

📗بریده‌ای از جلسۀ بیستم کتاب طرح کلی اندیشۀ اسلامی در قرآن فرجام نبوت (1) انبیا همه‌جا امکان موفقیت داشته‌اند، پیروان انبیا هم همه‌جا امکان موفقیت دارند، مسلّم هم موفق خواهند شد؛ اما به #دو_شرط، دو تا شرط دارد، ـ اینجاست که گفتم ارادۀ انسان دخیل است در ساختن آینده تاریخ ـ این دو شرط اگر وجود داشته باشد، همۀ نهضت‌هایی که بر اساس دین، بر اساس فکر قرآنی و اسلامی، در طول تاریخ انجام گرفته و انجام خواهد گرفت، تا ابد موفق خواهند شد و پیروز خواهند شد؛ احتیاج به معجزه هم نیست. لازم نیست تا معجزه‌ای حتماً انجام بگیرد تا طرفداران دین موفق و پیروز بشوند، نه؛ بدون اینکه دستی هم از غیب بیاید، اگر این دو شرط وجود داشته باشد، اسلام و قرآن و دین و افکار قرآنی، امکان اصلی موفقیت را خواهند داشت؛ آن دو شرط چه هستند؟ یکی از آن دو شرط #ایمان است، اعتقادی از روی آگاهی است، باوری است همراه با تعهدپذیری، قبولی همراه با تلاش و حرکت؛ این شرط اول. شرط دوم #صبر ، صبر یعنی چه؟ یعنی مقاومت، از میدان در نرفتن، کار را در لحظۀ حساس و خطرناک رها نکردن. #خلاصه #کتاب_اول #جلسه_بیستم #کتاب_طرح_کلی_اندیشه_اسلامی @t_manzome_f_r

📗بریده‌ای از جلسۀ بیست‌ویکم کتاب طرح کلی اندیشۀ اسلامی در قرآن فرجام نبوت (2) چرا در آن روز پيغمبر خدا آن‌جور پيشرفت كرد و چرا در زمان اميرالمؤمنين كارها آن‌جور متوقف ماند؟ چرا؟ اميرالمؤمنين دارد بيان مى‌‌كند سِرّش را. مى‌‌گويد چون آن روز ما صبر كرديم در ميدان‌‌هاى جنگ، آن روز بر سوزش درد صبر كرديم، آن روز حاضر شديم از توى رختخواب بياییم توى ميدان، آن روز حاضر شديم از منافع مادى و كسب و كارمان بگذريم براى خدا، اما امروز شما حاضر نيستيد. آن روز پيش رفتيم، امروز عقب مى‌‌مانيم. يك مسئلۀ خيلى ساده و روشن؛ دو دوتا، چهارتا. اين تحليل اجتماعى اميرالمؤمنين است. بارى، خلاصۀ مطلب اين مى‌‌شود كه پيغمبران الهى، علاوه‌بر‌آنکه در سلسلۀ نبوت‌‌ها كارشان توأم با پيروزى‌ست، در پايان كار، فتح و فرجام ابدى و نهايى با آنهاست؛ در همين دنيا هم پيغمبران، فتح و پيروزى و دست يافتن بر خواسته‌‌هاى خود و خواسته‌‌هاى مكتبشان برايشان مسلّم است، اما به‌شرط اینکه پيروانشان، همراهانشان، #ايمان بياورند، ايمان واقعى به خرج بدهند، كمك بكنند و در ميدان‌‌هاى مبارزه و جهاد #صبر كنند؛ به‌شرط ايمان و صبر، اين حاصل كلام است. #خلاصه #کتاب_اول #جلسه_بیست_یکم #کتاب_طرح_کلی_اندیشه_اسلامی @t_manzome_f_r

📗بریده‌ای از جلسۀ بیست‌ودوم کتاب طرح کلی اندیشۀ اسلامی در قرآن تعهد ایمان به نبوت آيا اينکه من در تشهد نمازم مى‌‌‌گويم «اَشهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رَسولُ الله»، در مأذنۀ شهر و ولايتم به‌عنوان يك شعار عمومى، به‌عنوان نمايشگر سيماى كلى اين جامعه، گفته مى‌‌‌شود «اَشهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رَسولُ الله»، اين شهادت به نبوت، اين ايمان به نبوت و اعلام اين ايمان، #تعهدى بر دوش من مُتشهِّد، بر دوش آن جامعه‌‌‌اى كه اين تشهد به‌عنوان شعار او گفته مى‌‌‌شود، مى‌‌‌گذارد يا نمى‌‌‌گذارد؟ سؤال اين است. جواب اين است كه بلى، مى‌‌‌گذارد. چه تعهدى بر دوش پيرو پيغمبر و پذيرندۀ دعوت مى‌‌‌گذارد؟ در يك كلمه، اين تعهد را من خلاصه مى‌‌‌كنم؛ تعهدى كه، مسئوليتى كه انسانِ معتقد به نبوت نبى، بر دوش مى‌‌‌گيرد، عبارت است از #دنباله‌‌‌گيرى_از_راه_نبى و قبول مسئوليتِ به منزل رساندن بار نبى. خيلى آسان ادا مى‌‌‌شود اين كلمات، اما خيلى مسئوليتش سنگين است؛ و اساساً امت نبى و شاهد نبوت بودن هم همين است. #خلاصه #کتاب_اول #جلسه_بیست_دوم #کتاب_طرح_کلی_اندیشه_اسلامی @t_manzome_f_r

📗بریده‌ای از جلسۀ بیست‌وسوم کتاب طرح کلی اندیشۀ اسلامی در قرآن ولایت 🔸 پيغمبر وقتی‌که می‌آيد، براي اينكه بتواند جامعۀ مورد نظر را كه همان #كارخانۀ_انسان‌‌‌‌‌سازی‌ست، تشكيل بدهد؛ براي اين كار احتياج دارد به يك #جمع_به‌هم‌پيوستۀ_متحد، دارای ایمانِ راسخ، از اعماق قلب مؤمن و معتقدِ به اين مكتب، با گامِ استوار، پويا و جويای آن هدف. یک‌چنين جمعی را پيغمبر اول كار لازم دارد. لذا پیغمبر بنا می‌‌‌‌‌کند اين جمع را فراهم آوردن و درست كردن. با آيات قرآن، با مواعظ حسنه، «اُدعُ اِلى سَبيلِ رَبِّكَ بِالحِكمَةِ وَ المَوعِظَةِ الحَسَنَة» 🔸 ..اینها در میان چه جامعه‌‌‌‌‌ای دارند زندگی می‌‌‌‌‌کنند؟ در میان جامعۀ جاهلی. مثلاً مسلمانان صدر اسلام در ميان جامعۀ جاهلي مكه، اینها آنجا دارند زندگی می‌‌‌‌‌کنند. اگر بخواهند اين جريان باريك، كه به نام اسلام و مسلمين به‌وجود آمده، در ميان آن جامعۀ جاهلی پُرتعارض و پُرزحمت باقي بماند، اگر بخواهد همين جمعيت و همين صف و همين جبهه نابود نشود، از بين نرود، هضم نشود، حل نشود، بايستي اين عده مسلمان را #مثل_پولاد_آبديده_به_همديگر_بتابند. اين مسلمان‌‌‌‌‌ها را بايد آن‌چنان به‌هم متصل و مرتبط كنند كه هيچ عاملی نتواند اينها را از يكديگر جدا كند. 🔸 ..این پیوستگیِ مسلمانان جبهۀ آغازِ دین، که به همدیگر جوشیدند، به همدیگر گره خوردند، از هم جدایی‌‌‌‌‌پذیر نیستند، با دیگر جبهه‌‌‌‌‌ها به‌کلی منقطعند، با خودشان هرچه بیشتر چنگ‌‌‌‌‌درچنگ و دست‌‌‌‌‌دردستند، آیا در قرآن و حديث نامی دارد يا نه؟ بله؛ اين نام، #ولايت است، ولایت. #خلاصه #کتاب_اول #جلسه_بیست_سوم #کتاب_طرح_کلی_اندیشه_اسلامی @t_manzome_f_r

📗بریده‌ای از جلسۀ بیست‌وچهارم کتاب طرح کلی اندیشۀ اسلامی در قرآن پیوندهای امت اسلامی 🔸 اگر بخواهد یک جامعه‌‌ای و یک امتی، که ولایت قرآنی را به‌این‌معنا داشته باشد، یعنی بخواهد تمام نیروهای داخلی‌‌اش در یک ‌جهت، به‌سوی یک هدف، در یک خط به راه بیفتد و بخواهد تمام نیروهای داخلی‌‌اش علیه قدرت‌‌های ضد اسلامی در خارج بسیج بشود، احتیاج دارد به یک نقطۀ #قدرت_متمرکز در متن جامعۀ اسلام، به یک نقطه‌‌ای احتیاج دارد که تمام نیروهای داخلی به آن نقطه بپیوندد، همه از آنجا الهام بگیرند و همه از او حرف بشنوند و حرف گوش کنند، و او تمام جوانب مصالح و مفاسد را بداند تا بتواند مثل یک دیده‌بانِ نیرومند قوی‌دستی و قوی‌چشمی، هرکسی را در جبهۀ جنگ، به کار مخصوص خودش بگمارد. لازم است یک رهبری، یک فرماندهی، یک قدرت متمرکزی در جامعۀ اسلامی وجود داشته باشد که این قدرت بداند از شما چه برمی‌‌آید، از من چه برمی‌‌آید، از انسان‌‌های دیگر چه برمی‌‌آید، تا به هرکسی آن کاری را که برای او لازم است، بگوید عمل بکن. 🔸 .. البته شرایطى هم دارد. بايد خيلى آگاه باشد، بايد خيلى بداند، بايد خيلى باتصميم باشد، بايد چشمش داراى يك ديد ديگرى باشد، بايستى از هيچ چيزى در راه خدا نهراسد، بايستى وقتى لازم شد خودش را هم فدا كند؛ ما اسم يك‌چنين موجودى را چه مى‌‌گذاريم؟ #امام . امام يعنى آن حاكم و پيشوايى كه از‌طرف پروردگار در جامعه معين مى‌‌شود. اينی‌كه مى‌‌گويم از‌طرف خدا يعنى چه؟ يعنى يا خدا به نام و نشان معين مى‌‌كند، مثل اینکه اميرالمؤمنين را، امام حسن را، امام حسين را، بقيۀ ائمه را معين كرده؛ خود پيغمبر هم يك امام است؛ خود پيغمبر هم يك امام است؛ «اِنّي جاعِلُكَ لِلنّاسِ اِماماً»، خداى متعال به ابراهيم مى‌‌گويد، من تو را امام قرار دادم. امام يعنى آن پيشوا و حاكم و رهبر در يك جامعه. يك‌وقت اين امام را خدا با نام و نشان معين مى‌‌كند، مى‌‌گويد بعد از پيغمبر بايد على‌‌بن‌‌ابي‌طالب عليه‌السلام مثلاً باشد. يك‌وقت امام را خداى متعال به نام معين نمى‌‌كند، به نشان معين مى‌‌كند. مثل چه؟ مثل فرمايش امام عليه‌السلام، «فَاَمّا مَن كانَ مِنَ الفُقَهاءِ صائِناً لِنَفسِهِ حافِظاً لِدينِهِ مُخالِفاً عَلَى هَواهُ مُطيعاً لِاَمرِ مَولاهُ فَلِلعَوامِّ اَن يُقَلِّدوهُ»؛ امام معين كرد ديگر، اين‌هم امام است. آن فقيهى كه جانشين امامِ منصوص است، خود امامى‌ست، منتها امامى‌ست كه با نام معين نشده، با نشان معين شده، هر‌كسى‌كه اين نشان بر او تطبيق كرد، او مى‌‌شود امام. #خلاصه #کتاب_اول #جلسه_بیست_چهارم #کتاب_طرح_کلی_اندیشه_اسلامی @t_manzome_f_r

📗بریده‌ای از جلسۀ بیست‌وپنجم کتاب طرح کلی اندیشۀ اسلامی در قرآن بهشت ولایت 🔸 عده‌‌‌ای خیال می‌‌‌کنند که دارای ولایت بودنِ یک آدم به این است که آدم در مجالس اهل‌‌‌بیت گریه کند فقط. خیال می‌‌‌کنند که دارای ولایت بودن به این است که وقتی اسم اهل‌‌‌بیت علیهم‌السلام می‌‌‌آید، پشتِ سرش حتماً «علیهم‌السلام» را بگوید؛ فقط همین و بس. خیال می‌‌‌کنند که دارای ولایت بودن به این است که محبت اهل‌بیت در دل انسان باشد، همین و بس. بله، محبت اهل‌بیت را داشتن، واجب و فرض است. نام این بزرگواران را با عظمت بردن، بسیار جالب و لازم است. به نام اینها مجلس به‌پا کردن و از عزا و شادی آنها درس گرفتن، عزای آنها را گفتن، شادی آنها را گفتن، گریستن بر بزرگواری‌‌‌های آنها، بر شهامت‌‌‌های آنها، بر مظلومیت‌‌‌های آنها، همة اینها لازم است، اما همۀ اینها ولایت نیست؛ 🔸 ..ولایت در یک انسان، به‌معنای #وابستگی_فکری_و_عملیِ هرچه بیشتر و روزافزون‌‌‌تر با ولیّ‌ست. #ولی_را_پیدا_کن، #ولی_خدا_را_بشناس، آن‌کسی‌که او ولیّ حقّانی جامعۀ اسلامی‌ست، او را مشخص کن، بعد از آنی‌که مشخص کردی، شخصاً از لحاظ فکر، از لحاظ عمل، از لحاظ روحیات، از لحاظ راه و رسم و روش، خودت را به او #متصل کن، مرتبط کن، #دنبالش_راه_بیفت، حرکت بکن. اگر تلاشِ تو تلاشِ او، جهادِ تو جهادِ او، دوستیِ تو دوستی او، دشمنیِ تو دشمنی او، جبهه‌‌‌بندی‌‌‌های تو جبهه‌‌‌بندی‌‌‌های او باشد؛ تو دارای ولایتی. دو کلمه و آسان. #خلاصه #کتاب_اول #جلسه_بیست_پنجم #کتاب_طرح_کلی_اندیشه_اسلامی @t_manzome_f_r

📗بریده‌ای از جلسۀ بیست‌وششم کتاب طرح کلی اندیشۀ اسلامی در قرآن در پیرامون ولایت (1) 🔸 آيۀ قرآن مي‌‌‌‌گويد «اَطيعُوا اللهَ»، از خدا اطاعت كنيد، «وَ اَطيعُوا الرَّسولَ» از رسول اطاعت كنيد، «وَ اُولِي‌الاَمرِ مِنكُم» صاحبانِ فرمانِ از ميان خودتان. صاحبان فرمان يعني چه؟ آن جاهلِ نادانِ مسلمان‌‌‌‌نام، خيال مي‌‌‌‌كند صاحب فرمان، يعني هركسي كه مي‌‌‌‌تواند فرمان بدهد، هركسی كه زورش می‌چربد برای فرمان دادن؛ می‌‌‌‌گوید این اولی‌الامر است. 🔸 #اولی‌الامری كه شيعه معتقد است، آن اولی‌الامری‌ست كه منشور فرمان را، خدا به نام او كرده باشد، اين را می‌‌‌‌خواهیم ما. آن انسانی‌ست كه اگر چه «مِنكُم» است، جزو انسان‌‌‌‌های دیگر است، اما #ولايت_را_از_خدا گرفته باشد، كه صاحب ولايت كبری خداست، از خدا گرفته باشد. #خلاصه #کتاب_اول #جلسه_بیست_ششم #کتاب_طرح_کلی_اندیشه_اسلامی @t_manzome_f_r

📗بریده‌ای از جلسۀ بیست‌وهفتم کتاب طرح کلی اندیشۀ اسلامی در قرآن در پیرامون ولایت (۲) 🔸 در قرآن كريم، هر ولايتي غير از ولايت خدا را به‌عنوان #ولايت_طاغوت معرفي كرده‌‌‌‌‌اند. آن‌كسي‌كه تحت ولايت خدا نباشد، تحت ولايت طاغوت است. طاغوت يعني چه؟ طاغوت از مادۀ #طغيان است. طغيان يعنی #سركشی_كردن، از آن محدوده و دايرۀ طبيعی و فطری زندگیِ انسان فراتر رفتن. مثلاً فرض بفرماييد انسانیت براي كامل شدن پديد آمده است، آن‌كسی‌كه انسانیت را از كامل شدن بيندازد، طاغوت است. فرض بفرمایید انسان‌‌‌‌‌ها بايد با آيين خدا زندگی كنند، اين يك امر فطریِ طبيعی و مطابق با سرشت انسان‌‌‌‌‌هاست، اگر كسی انسان‌‌‌‌‌ها را جوری بار بياورد، كاری با آنها بكند، تصرفی روی آنها انجام بدهد كه اينها با آيين غير خدا زندگي بكنند، این آدم طاغوت است. انسان بايد دائماً در جِدّ‌و‌جهد و تلاش باشد، براي اينكه وجود خود را به ثمر برساند. هر عاملی كه انسان را به عدم جديت، به عدم تلاش كردن، به تنبلی، به راحت‌‌‌‌‌طلبی، به عافيت‌‌‌‌‌جويی، تشويق و ترغيب بكند، او طاغوت است. انسان‌‌‌‌‌ها بايد #سر_به_فرمان_خدا باشند، هر‌چيزي كه انسان را از فرمان خدا کناری ببرد، خارج بکند، موجب شود انسان در‌مقابل خدا عصيان بورزد، او طاغوت است. #خلاصه #کتاب_اول #جلسه_بیست_هفتم #کتاب_طرح_کلی_اندیشه_اسلامی @t_manzome_f_r

📗بریده‌ای از جلسۀ بیست‌وهشتم کتاب طرح کلی اندیشۀ اسلامی در قرآن در پیرامون ولایت (۳) (هجرت) 🔸 #مسلمان_زيستن چیست آقا؟ مسلمان زيستن، يعني تمام امكانات و انرژی‌ها و نيروها و قدرت‌ها و استعدادهای یک انسان، دربست #در_اختيار_خدا_بودن. همه‌چیزشان، مالشان در اختيار خدا، جانشان در اختيار خدا، فعالیت و حرکت روزانه‌شان در اختیار خدا، خواب شب‌شان در اختیار خدا، انديشه و فكرشان در اختيار خدا. 🔸 ..شيعه به ظاهر در نظام طاغوتی زندگی می‌کرد، اما در باطن درست در جهت ضد نظام طاغوتی حركت می‌كرد. ‌مثل آن گروه بسيار اندكی كه با حسين‌بن‌علي صلوات‌الله‌وسلامه‌علیه بودند در کربلا. اينها درست این سيل را شكافته بودند و آمده بودند در خلاف مسيری كه سيل آنها را هدايت مي‌كرد. بنابراین در تاریخ یک نمونه‌هایی داریم. هم در جامعه، هم در گروه‌ها. اما افراد معمولي، به‌طوركلی فرد، نمی‌تواند مسلمان باشد؛ به‌طور‌کلی وجودش، امكاناتش، انرژی‌هايش، همۀ قوّه‌ها و نيروهایش و استعدادهايش، تحت فرمان خدا باشد؛ در‌حالی‌كه در آن‌چنان جامعه‌ای که قبلاً ترسیم کردم ـ جامعۀ طاغوتی ـ زندگی بکند، چنین چیزی ممکن نیست. اگر در #محیط_طاغوتی و نظام طاغوتی، يك نفر زندگی بكند، یک #کسری_از_مسلمانی‌اش_بالاخره_در_راه_طاغوت است، یک بخشی از زندگی‌اش بالاخره بندۀ طاغوت است، صد‌در‌صد بندۀ خدا نمي‌تواند باشد. #خلاصه #کتاب_اول #جلسه_بیست_هشتم #کتاب_طرح_کلی_اندیشه_اسلامی @t_manzome_f_r