عجب برکتی ... ۲۵۰_ساله به مجرّد اینکه وارد مدینه شد، کار را شروع کرد. از جمله زندگی آن حضرت این است که در طول این ده سال، یک لحظه را هدر نداد. دیده نشد که پیغمبر از فشاندن نور و و و لحظه ای باز بماند. بیداری او، خواب او، مسجد او، خانه ی او، میدان جنگ او، در کوچه و بازار رفتن او، معاشرت خانوادگی او و وجود او _ هر جا که بود _ درس بود. عجب برکتی در چنین عمری وجود دارد. کتاب انسان ۲۵۰ سال، ص۳۹ @t_manzome_f_r