این خاطرات را به زبان عربی _زبانی که آن را از عمق جان دوست می‌دارم_ بیان کرده‌ام، اما لهجه‌ی عربی من در بازگویی این داستان پرفرازونشیب، لهجه‌ی فردی غیر عرب است که عربی را به‌خوبی کسی که از کودکی به این زبان سخن گفته، تکلّم نمی‌کند، لذا در بیان، همواره در معرض غلط گفتاری، ضعف عبارت، یا ضعف تالیف، یا به‌کارگیری واژه‌های مهجور _که امروزه اهل زبان به‌کار نمی‌برند_ عدم التفات واژه‌ی مورد نیاز، برای بیان مقصود، یا حتی جهل به آن است، و از این رو، مانند کسی بوده‌ام که در راهی دشوار و غیرعادی گام برمی‌دارد، با تانّی و درنگ سخن می‌گوید و مراقب است که دچار اشتباه نشود. @t_manzome_f_r مجموعه تبیین منظومه فکری رهبری