تعلیقات
📌 و بازنمایی رسانه‌ای و اجتماعی پدیده اربعین 🔻 با شروع و گسترش در کشور تحلیلی در بین بخشی از مردم دمیدن گرفت که دین در جامعه ایرانی در حال افول است. کشف حجاب مساوی با گرفته شد و تحلیل‌ها و برنامه‌های متعددی حول آن در شبکه‌های اجتماعی و ماهواره‌ای تولید شد. 🔻 از سوی دیگر بخشی از جامعه مذهبی دچار نوعی شد چرا که برپایه‌ی تحلیل بالا دین و جامعه دینی را در حال افول و خود را به‌عنوان قلمداد می‌کرد. 🔻 باید توجه داشت دین‌داری ایرانیان را نمی‌توان تنها با شخاص ارزیابی کرد. هر چند این شاخص دارای اهمیت است اما شاخص محوری نیست. شاهد اینکه با آغاز روند کشف حجاب، شاهد روند افزایش زائران اربعین، حاضران در راهپیمایی غدیر و دیگر بروزات مذهبی جامعه بودیم. پس نمی‌توان از افت حجاب، افت دین‌داری را نتیجه گرفت. 🔻 از سوی دیگر بنابر آمارها تا کنون قریب به 4 میلیون نفر برای پیاده‌روی از کشور خارج شدند و احتمالا همین حدود یا بیشتر در پیاده‌روی جاماندگان شرکت خواهند کرد. يعنی قریب به 8 تا 10 میلیون نفر در نمایش اجتماعی بروز دینداری و توجهات و علائق مذهبی شرکت دارند. 🔻 در کل دوران اغتشاشات پاییز سال گذشته اما عدد کل افراد حاضر در صحنه شاید به 1 میلیون نفر هم نرسید. هرچند تحلیل طیف‌های حاضر در صحنه نیز نشان می‌دهد انگیزه‌های متنوعی در بین این افراد وجود داشته اما و پیام مخابره شده به جامعه این بود که همه و ملت ایران در صحنه حاضر شده و به‌پا خاسته است و با یک واسطه و مقدمه از آن عبور مردم از دیانت نتیجه‌گیری می‌شود. 🔻 پرسش اینجاست: _چرا ما نمی‌توانیم حضور حدود 10 ميليونی مردم در یک رزمایش دینی را به‌عنوان نماینده اکثر جامعه ایران تثبیت و کنیم؟ _چرا نمی‌توانیم برساخت رسانه‌ای مناسب این پدیده را تولید کنیم که دلالت‌های اجتماعی متعددی دارد؟ _چرا اجازه می‌دهیم تحلیل‌های رقیب که فاقد پایگاه واقعی داده از متن جامعه هستند، قرائت رایج شوند. _آیا توجه داریم فقدان روایتِ منجر می‌شود پندار و تخیل روایت غالب شود؟ 🔻 غالب از واقعه اربعین و فقدان تکیه بر محوری‌ترین نقطه از ابعاد متکثر این پدیده موجب می‌شود در بین پیام‌های متعدد آن عملا این واقعیت را کنیم. 🆔 @taalighat
566 مشاهده