بسم الله الرحمن الرحیم
⚫️مؤلفه‌هاي عرفان و معنویت حسینی
🔹قسمت سوم و پایانی: مراقبة روزانة حسيني
🖊حسین انجدانی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مراقبه توحیدمحورانه يکي از مهم‌ترين کارهايي است که يک عارف براي رسيدن به هدف، بايد انجام دهد؛ حتي در عرفان‌هاي کاذب و دروغيني مثل عرفان اشو و پائولو کوئليو که پر از انحراف و رفتارهاي غيرانساني‌‌اند، مراقبه‌هاي فراواني که بعضاً روزانه بيش از ۵ ساعت وقت را به خود اختصاص مي‌دهند، ذکر شده است.
در عرفان اصيل اسلامي نيز شرط تکامل و رشد معنوي، داشتن مراقبه‌هاي منظم دروني و بيروني است. تمرين‌هاي معنوي فراواني در روايات و همچنين تراث معنوي اسلامي ذکر شده است که بايد در جاي خود مطالعه شود.
روايتي از #امام_حسين علیه السلام نقل شده است که مي‌توان آن را يکي از بهترين مراقبه‌هاي معنوي دانست؛ مراقبه‌اي که توجه به آن مي‌تواند فرد را به اوج عرفان و معنويت برساند:
فردي از امام حسين سؤال کرد که «اي فرزند رسول‌الله، برنامة روزانة شما چيست؟ چگونه صبح خود را آغاز کرده‌اي؟»
امام در پاسخ فرمود: صبح خود را با اين باورها آغاز مي‌کنم:
پروردگاري بالاي سرم است؛
آتشي در پيش رويم؛
مرگ منتظر من است؛
به تک‌تک اعمال من حسابرسي خواهد شد؛
مي‌دانم که در گرو اعمال خود هستم؛
مي‌دانم که به همة خواسته‌هايم نمي‌رسم؛
مي‌دانم که همة ناخوشي‌ها را نمي‌توانم از خود دفع کنم؛
مي‌دانم که امور عالم به دست خداوند است؛ «فَإِنْ شَاءَ عَذَّبَنِي وَ إِنْ شَاءَ عَفَا عَنِّي فَأَيُّ فَقِيرٍ أَفْقَرُ مِنِّي.»
همانطور که ملاحظه می‌کنید مهم‌ترین شاخصه سبک زندگی حسین‌پسند، توحیدمحوری و معادباوری و واقع‌بینی در زندگی است.
خداشناسي عيني و کاربردي و تحقق‌يافته را مي‌توان در سبک زندگي امام حسين عليه السلام به وضوح مشاهده کرد.
محصول و ثمره عینی توحیدمحوری و معادباوری در زندگی متوکلانه، رضایت‌مندی متعالیه و امید پیشبرنده به زندگی نمایان می‌شود. به همین دلیل امام حسین می‌فرماید: مي‌دانم که امور عالم به دست خداوند است؛ «فَإِنْ شَاءَ عَذَّبَنِي وَ إِنْ شَاءَ عَفَا عَنِّي فَأَيُّ فَقِيرٍ أَفْقَرُ مِنِّي»
گفتار و کردار و رفتار آدميان ممکن است در شرايط عادي تحت تأثير عوامل بيروني قرار گيرد و نتوانند به طور شايسته‌اي آيينة تمام‌نماي وجودي آنان به شمار آيند. همواره ممکن است غباري از موقعيت‌هاي اجتماعي و خانوادگي و هوا و هوس‌هاي دورانديشانه يا مصلحت‌سنجي‌ها و امثال آن بر چهرة سخن و سيره آدمي بنشيند و خود واقعي او را از ديد ديگران پنهان کند. اما وقتي به تعبير پاره‌اي از فيلسوفان اگزيستانس در موقعيت‌هاي مرزي (boundary situations) قرار مي‌گيريم، خود واقعي و اصيل ما نمايان مي‌شود. يکي از بزرگترين موقعيت‌هاي مرزي که بيانگر خود واقعي آدمي است؛ واپسين ساعات زندگي اوست. در چنان حالتي هويت واقعي فرد، باورها و ارزش‌هاي واقعي و زيستة او در چهره و سخنانش آشکار مي‌شود؛
حال بشنوید واپسين سخنان سيدالشهداء در گودال قتلگاه را: إلَهِى رِضًى بقَضَاكَ تَسلِيمًا لِأَمرِكَ لا مَعبُودَ سِوَاكَ يَا غِياثَ المُستَغِيثِين
اين سخنان، چکيدة گويايي از سبک زندگي حسيني است.
#محرم_الحرام
🔺کانال تَأَمُّلات را در ایتا دنبال بفرمایید👇
🆔https://eitaa.com/taammolat314