🔰صدا و سیما نیاز به نقد جدی دارد!
✍️ محسن مقصودی
🔘 بخش ۲ از ۳ | بخش نخست
🔹 ۵. اخیرا دوباره انتقادها در ماجرای دستمزد برخی مجری ها و سلبریتی ها و ضرورت شفافیت مالی در صدا و سیما بالا گرفته است. و جالبتر آنکه دیدم برخی مدیران رسانه ملی هم در میزگردی انتقادی در یکی از خبرگزاری ها شرکت کرده اند و پاسخ های داده اند. آقای پور محمدی معاون سابق سیما و مدیر سابق شبکه سه که هنوز هم از مدیران ارشد رسانه ملی هستند، در میزگرد تسنیم گفته اند «نظام سرمایه داری بر برنامه های صدا و سیما اسیر حاکم شده است» و سپس به رقابتهای منفی درون سازمانی میان شبکه های سیما اشاره کرده اند که عامل افزایش بی قاعده دستمزدهای سلبریتی ها بوده است.
این که بالاخره برخی مدیران تلویزیون حاضر شده اند (و یا مجبور شده اند) در گفتگوی انتقادی پاسخگوی مطالبات مردم و منتقدین باشند را باید یه فال نیک گرفت. این یعنی اینکه انتقاد و مطالبه برای اصلاح جواب می دهد. اما این همه ماجرا نیست...
🔸 ۶. آقای پورمحمدی ماجرا را به رقابت بین مدیران شبکه ها تقلیل داده اند.
سوال اصلی این است که چه جریانی و چه ساختاری در تلویزیون باعث شده است چنین رقابتی پیش بیاید؟ آیا این رقابت، تنها رقابت کاری چند مدیر است یا ریشه های ایدیولوژیک هم دارد؟
🔹اساسا چرا اخیرا هر دو هفته و یا هر یک ماه یک‌بار درصدهای نظرسنجی مخاطبان با آب و تاب فراوان برای رسانه ها اعلام می شود؟ چه جریانی سعی دارد تنها معیار موفقیت شبکه ها را در تعداد مخاطب خلاصه کند؟ آیا با این روش تولید برنامه های سطحی و عمدتا سرگرمی با حضور سلبریتی ها _که بعضاً مخاطب بالایی دارند_ تنها هدف مدیران شبکه ها نمی شود؟ آیا تا به حال در نظرسنجی از متخصصان و مردم، محتوا و اثرگذاری مثبت و منفی سریال ها و برنامه ها و جریان سازی آنها در حل مسایل کشور پرسش شده است؟
🔸آیا در خصوص برنامه های «ساخته نشده» و موضوعات بر زمین مانده در سریال ها و برنامه های شبکه ها نظرسنجی شده است؟ آیا امروز کارگران و کشاورزان مظلوم همان سهمی را در سریالها و برنامه های رسانه ملی دارند که سلبریتی ها و سرمایه دارها و بانک دارها و موسسات کنکوری و...؟ آیا تلویزیون باید کارخانه سرگرمی سازی (به هر قیمتی) باشد یا دانشگاه عمومی و کارخانه انسان سازی؟!
⚜️ @taammolat74