♨️ #پرونده_ویژه
«ژورنالیسم و اندیشه»[بخش نخست]📍 🔰 ژورنال به چه کار می‌آید؟! ✍️ حجت الاسلام احمد رهدار 🔸برای تأمل عمیق‌تر بر روی موضوع ژورنالیسم اندیشهای می‌توان قیاسی از جنس کاری که جریان روحانیت در طول تاریخ انجام داده است. با این موضوع داشت. روحانیت یک لایه‌ی تخصصی دارد مانند فقه، اصول، تفسیر، اخلاق، فلسفه و... که معمولا در شرایط قبض و خفقان سیاسی حکومتها، بیش‌تر در آن لایه میرفتند و درس میخواندند و به ادبیات کاملا تخصصی در این زمینه می‌پرداختند. 🔹اما روحانیت چون داعیه‌ی رهبری اجتماع را داشت، حتی در همان موقعیت‌ها ناگزیر بودند که یک بستر یا تریبونی برای ارتباط بین خود و لایه‌ی عمومیتر فراهم کنند که این بستر سنتی، کار منبر بوده است. منبر جای حرفهای تخصصی نبود؛ بلکه این حرفها را با حوزه‌ی نیازمندیهای روزمره‌ی مردم تطبیق میدادند. 🔸تقریبا از اوایل حکومت قاجاریه همین منبر هم تقریبا جواب‌گو نبود جواب ندادن نه به این معنا که باید حذف می‌شد، بلکه می‌بایست کارهای دیگری هم صورت می‌گرفت؛ زیرا در آن زمان به علت ایجاد بستری مانند روزنامه، پخش و انتشارِ شبهات در جامعه طبیعی بود. البته باید به این نکته هم توجه کرد که منبر با رسانه تفاوت ماهوی دارد و برای دو عالمی متفاوت‌ند.رسانه شأنیت هدایت ندارد؛ از این حیث تفاوت ماهویست. 🔹ما ما اکنون در عصر جدید به سر می‌بریم و فرار از آن بی‌معناست. پس یکی از کارهایی که روحانیت در این مقطع انجام داد و از قضا سر سفره دیگران صورت گرفت، به این معنا که خودش مبدع آن نبود، بلکه اتفاقی افتاده بود و روحانیت از آن خوب استفاده کرد؛ هم فضای سبک نگارش جدید بود 🔸از آن اتفاقی که در بنیانیترین لایه‌های فکری روحانیت رخ میدهد تا تبدیل آن به فرهنگِ ساری و جاری مردم، اندیشه باید مقاطعی را طی کند؛ زیرا نفس آن اندیشه، به مردم جوابی نمیدهد و حتی گوشی برایش نیست؛ زیرا سنگین می‌باشد. بنابراین همان کسانی که کارشان بحثهای کاملا تخصصی بود، توانستهاند با جامعه یک نحو ارتباطی بگیرند که سرِ گردنههای تاریخی، جامعه را هدایت کنند و نهضت‌های تاریخی ایجاد کنند و نقش مردم را در جامعه به آنان نشان دهند. 🔹هم‌چنین دیگر متفکرانی هستند که می‌خواهند در بستر رسانههایی مثل روزنامه و مجله تریبونی داشته باشند که بتوانند با عموم مردم تفکرشان را به اشتراک بگذارند. آن چیزی که سریع به ذهن انسان خطور می‌کند، این است که خود این بستر باید قابلیت حمل آن اندیشه را داشته باشد؛ آیا رسانههای مدرن اعم از روزنامه، مجله و تلویزیون این قابلیت را دارا هستند؟ بنده تردید جدی دارم. 💢به همین علت فکر میکنم کارکرد ویژه رسانههایی مثل روزنامه و مجله، پاسخ دادن به سؤالات عمومی نیست، بلکه طرح پرسشهاییست که میتواند زمینهسازیکند برای اینکه در جای دیگر و به شکل دیگری پاسخ داده شود و این کار کمی نیست. یعنی مطبوعات بستری است تا یک متفکری پرسشهای خود را با عقلانیت جمعی به اشتراک بگذارد. 🔗ادامه مطلب را در لینک ذیل بخوانید: 🌐 https://vrgl.ir/Cy3s3 ⚜️ @taammolat74