🔰وای به حال کسی که اندیشه‌اش مزاحم خودش باشد! ✍ شهید مطهری 🔹عادت به فکر و اندیشه، البته اندیشه‌های عالی و لطیف و همچنین عادت به دعا و نیایش و استغفار و ذکر حق، وحشت را از بین می‌برد و انس می‌آورد. 🔸آدمی که از تنهایی وحشت می‌‌کند از خودش وحشت می‌‌کند، زیرا در تنهایی ذهن به باطن منعطف می‌‌شود و افکار دور و دراز به مغزش می‌آید. خود به خود به فکر می‌‌افتد که «مِن أین؟ و فی أین؟ و الی أین؟» [از کجا آمده‌ایم؟ کجا هستیم؟ و به کجا می‌رویم؟] 🔹بعضی افراد اساساً عقل را مزاحم حساب می‌‌کنند و برای رهایی از چنگال عقل مزاحم، به امور بیهوش‌کننده از تریاک و شراب و قمار و موسیقی پناه می‌برند. 🔸وای به حال کسی که عقلش یعنی اندیشه‏‌اش و بهتر بگوییم اندیشه‌های ناپاکش مزاحم خودش باشد. وای به حال آن کس که خودش و افکار و اندیشه‌های خودش شر و موذی خودش باشد و برای رهایی از این موذی دست به دامن تریاک و قمار بشود. 📚یادداشت‏های استاد مطهری، ج۱۳، ص۱۰۸ ⚜ @taammolat74